TARIK TUFAN
1 Franz Kafka dava
2 franz Kafka dönüşüm
3 oguz Atay tehlikeli oyunlar
4 ahmet Hamdi Tanpınar huzur
5 kenzaburo oe kişisel bir sorun
6 albert camus yabancı
7 peyami safa dokuzuncu hariciye koğuşu
8 cahit zarifoglu yaşamak
9 Mantıku T-Tayr Kuşların Diliyle Feridüddin Attar
10 çavdar tarlasında çoçuklar j.d.salinger
11
KESİNLİKLE DOĞRU BİR YAKLAŞIM....
Çocuğunuz;
– Varsın, bir çivi bile çakamasın...ama, dersleri iyi olsun.
– Varsın, omuzlarda cenaze taşıyanlara bön bön baksın...ama, matematiği düzgün olsun.
– Varsın, evin çalan telefonuna cevap veremesin...ama, notları yüksek olsun.
– Varsın, eve gelen misafirlerinizle üç kelime konuşamasın...ama, fen lisesine
Haruki Murakami: Postmodern edebiyatın çekik gözlü Dali’si
FavoriteOkuma listeme ekle
“Neyin en iyi olduğunu kim söyleyebilir? İşte sırf bu nedenle, mutlu olma şansı nerede karşınıza çıkarsa çıksın, başkalarını hiç umursamadan yakalayın onu. Zamanla anladım ki böyle bir şans hayatta iki, üç defadan çok çalmıyor kapımızı ve eğer onu elimizden
Çüş Orhan Pamuk, çüş!
Önce bir-iki haftadan buyana hemen her yerde, hattâ ATM’lerde bile reklâmı yapılan, bahsi daha açılır açılmaz hayranlık krizlerine girilen ve yüceltile yüceltile göklere çıkartılan bir romandan aynen aldığım şu paragrafı okuyun:
“...Bir dönem skandal ve cinayet haberlerini öne çıkaran gazeteleri Oidipus ve Rüstem benzeri
Yakın Tarihin Gerçekleri / İlber Ortaylı
BİZİM ÇOCUKLAR NEDEN OKUMAZ?
Okumayan bir toplumuz, sanatçımız, teknokratımız,
bürokratımız, hekimimiz, yargıcımız, öğretmenimiz, işadamımız,
askerimiz, sivilimiz, dahası bilginlerimiz ve de
maalesef öğrencilerimiz hep az okuyor. Üniversitede önerdiğim
en kısa makaleleri bile öğrenci çoğunluğu tarafından
pek iltifat görmediğini
Babalara...Küçük bir çocuğun hatıratından....
Baba - Genellikle otorite ile birlikte anılır. Ben ilk çocukluğumu dede/anneanne yanında yaşadığım için böyle bir tecrübem olmadı. Baba otoritesini hissetmeye başladığımda ilk gençliğe ulaşmıştım, haliyle çocukluktaki sevgi-otorite karışımı bir otorite yerine salt bir dış/yabancı otorite hissettim. Çatışma daha sertti belki bu yüzden. ‘Baba sevgisi’ şeklinde küçüklüğümden kalan öyle yumuşak hatıralarım yok, haftada bir ya da iki gün görebildiğim, ne kızgınlığına ne de öyle yoğun sevgisine dair işaretler bulabildiğim puslu bir hatıratım var.
Belki de bu yüzden babamın beni gerçekten de çok sevdiğini evlenip çocuklarım dünyaya geldikten sonra anladım. Şimdilerde babama dair hislerim onu bir babadan ziyade, uzun yılların şekillendirdiği, kadim, her konuda olmasa da haylice sorun için dertleşebileceğim bir dost gibi görüyor. Bir babaya sahip olmak ile evlat sahibi olmak arasında, bu iki kavramın anlam dünyasının çözümü için doğrusal bir ilişki var.
Babamı seviyorum; çünkü ben de bir babayım ve çocuklarımı nasıl çok sevdiğimi biliyor, onların gözündeki baba sevgisini, dahası onların baba otoritesine benim de onların masumluğuna olan karşılıklı muhtaçlığı görebiliyorum. Mukabil bir sevgi tırmanması değil bu; tam tersine karşılıksız, beklentisiz sevginin ete kemiğe bürünmüş en müşahhas örneklerinden birisi.
Belki çocukluğumda babama uzak kaldığım için bazı şeyleri geç kavrıyorum.
Belki de kimbilir; bu yaşadığım, ilk zamanlardaki uzaklığın dolaylı sonucu olan güzel bir nimet.
Çocuk
ÇOCUĞUNUZ!
• Çocuğunuz;
– Varsın, bir çivi bile çakamasın…ama, dersleri iyi olsun.
– Varsın, omuzlarda cenaze taşıyanlara bön bön baksın…ama, matematiği düzgün olsun.
– Varsın, evin çalan telefonuna cevap veremesin…ama, notları yüksek olsun.
– Varsın, eve gelen misafirlerinizle üç kelime konuşamasın…ama, fen lisesine gitmiş olsun.
–
Allah'ın Sevmediği Amel ZULÜM
Allah'ın Sevmediği Amel
ZULÜM
Zalim:Haksızlık ve zulüm eden, kötü kıyıcı, merhametsiz, gaddar kimse demektir.
Zulüm:Haksızlık, eziyet, işkence, baskı, adaletsizlik demektir.
Zulüm: bir şeyi kendine ait olmayan yere koymak, sınırı aşmak doğru davranmamak, günah işlemektir.
Mazlum:Zulüm görmüş, zulme, haksızlığa uğramış kimse