Her ne kadar kitabın arka kapak bilgilerinde yazarın tarafsız olduğundan bahsedilmiş ise de, İstanbul’un fethi öncesi sırası ve sonrasından özellikle de sonrasından bahsederken yazarın bir Bizanslı olduğunu iddia ederim ama kanıtlayamam.
Zweig’e göre Avrupa Bizans’ı, kendi iç karışıklıkları ve din konusundaki görüş ayrılıkları yüzünden yalnız bırakmıştı. Fatih Sultan Mehmet’i acımasız, iki yüzlü hedef odaklı ve bu odağına varabilmek için gaddarca davranan bir insandı.
Bizans’ın düşmesinin nedeni ise ah yanlışlıkla açık unutulan Kerkoponta isimli surlar içindeki kapıydı. Askerlerimiz bu surların açık unutulan kapısından faydalanarak İstanbul’u hasbelkader ele geçirebilmişti. Sanki dönemin buluşu olan demir toplar, Haliç’i karadan aşmak gibi dahice buluşlar, aylarca yıllarca yapılan planlar organizasyonlar rağmen İstanbul unutulan bir kapı yüzünden kaybedilmiş gibi anlatılmıştı.
Ve yağma konusu; bu yaşıma kadar tarihle ilgili gereğinden fazla hoşgörülü, gereğinden fazla verici olmamız nedeniyle başa gelen zarar ve kayıplar kanıtlarıyla arşivlerdeyken fetih sonrası vahşice yaşlıların öldürülmesi, kadın erkek ve çocuklara esir pazarlarında satılmak üzere el konulması, şehrin barbarca yağmalanması bana biraz abartı geldi. Tarafsız olabilseydi sıkmadan akıcı anlatımı ile nezdimde tavsiye edilebilir bir eser olabilirdi.
