Mor Mürekkep / Nazan Bekiroğlu
“Bir dokunuşta yitip gider hayat. Bir dokunuşta geri gelir sessizce, bir başka dokunuşta yitirilmek üzere. Yine yeniden.”
“Her hikâyenin tersinden bir okunuşu, her rüyanın tersine bir tabiri var. Kimse tek dünyaya ait değil çünkü. Ve hiç kimse tek hayat yaşamıyor. Bu yüzden bunca ölüm var.”
“Sevgi ürkmemek değil midir zaten kayıtsız bir devredilişte.”
“İnsan kendi ruhunun labirentlerinde dolaşıyor.”
Altını çizmekten kendimi alamadığım bir kitap oldu Mor Mürekkep. Nazan Bekiroğlu’nun kalemi, hoş tınısı, müzikalitesi ve ahengi hem gözümü hem gönlümü doyurdu. Kitapta kelimeler adeta nokta ile virgül arasında dans ediyor. Okur da ritmi bir tutturdu mu değmeyin keyfe artık. Muhtelif konularda çok yönlü bir deneme okuması oldu benim için. Aynı zamanda yazarın tüm kitaplarını okuma isteğiyle doldum tabii.
Kitabı okurken istemsizce “bu yazarı ben de okumalıyım” diyorsunuz. Çünkü verilen örnekler ve kitap alıntıları çok vurucu ve etkileyici. Ruhunuzdan bir parça bulacağınıza eminim.
“İyi ki de anlatamayacağız. Anlatamamaktan doğuyor çünkü şiir. Anlatamadıkça canı acıyor şairin. Canı acıdıkça şiir geliyor.”
“Aynı yere bakıyor olmak, her zaman, birlikte bakıyor olmak anlamına gelmemektedir.”
