Katılığın temel sebebi etrafımıza ve özellikle de kendimize bakmayı ihmal etmemizdir: Başkalarını ve aynı zamanda da kendini tanıyarak işe başlamayan kişi, şahsiyetini nasıl başkalarının şahsiyetiyle uyumlu hale getirebilir? Katılık, otomatizm, dalgınlık, asosyallik, tüm bunlar içe içedir ve karakterdeki gülünçlüğü oluştururlar.
Sayfa 95
Kendi kendiyle ahenk içinde olmayan bir ruhla nasıl ahenk içine girebiliriz?
Sayfa 92
Yankılanarak ruhtan ruha geçip yayılan hisler vardır. Tüm bunlar hayatın özüne dairdir. Tüm bunlar ciddi, hatta bazen trajiktir. Güldürü ise başkasından artık etkilenmediğimiz anda ve toplumsal hayat karşısında katılaşma diyebileceğimiz şeyle başlar.
Sayfa 88
nazik bir konu
"Zaman" konusu nazik bir konudur, bașımdan geçti de bilirim. Şiirlerimde "zaman"la çok uğraştım, bununla yetinmeyip bir de açıkça "zaman yoktur" diye yazınca kıyamet koptu, alaya alındım, bilgisizlikle suçlandım. Bunca ortada, gözümüzün önünde duran bir şey nasıl yadsınır! Ama ben onu göremiyordum, ne yapayım! Bizim
Yaşayan her varlığın bir tarafında, zamanın yazıldığı bir defter mutlaka vardır.
Hayatın tüm ciddiyeti özgürlüğümüzden gelir. Beslediğimiz hisler, büyüttüğümüz tutkular; düşünüp tarttığımız, yapmaya karar verdiğimiz ve icra ettiğimiz işler; kısacası bizden kaynaklanan ve bize ait olanlar: İşte hayata genelde ciddi bazen de dramatik bir boyut kazandıran şeyler bunlardır. Tüm bunları güldürüye çevirmek için ne gerekir? Görünürdeki özgürlüğün ardında, iplerle oynanan bir oyunun gizlendiğini ve şairin dediği gibi hepimizin “ipleri mukadderatın elinde/ basit kuklalar” olduğumuzu tasavvur etmek yeterlidir.
Sayfa 54