Ahhh Armando bir mektuba nasıl başlanır bilmiyorum kelimeler anlatacaklarım karşısında kıfayetsiz kalacak bunun farkındayım lakin bir şeyleri dile getirme konusunda ısrarcıyım bu yorgunluğu içimden biraz atabilme hissiyatına...
Hissiyatlar güzel duygular sevgi aşk gökkuşağı Armando hepsini senin gözünde görebiliyorum gözlerinin ayrı içinde birer dünya var baktıkça içinde kaybolduğum uçsuz bucaksız gözlerin benim evim kalbin oksıjen kaynağım bir insanın nefes almasına aşık olabilir mi insan Armando benim için kelimelerim kifayetsiz kalacak kadar güzelsin. Güzel sevgin herşeye herkese yaşanan üzüntülere rağmen en güzel günlerim seninleydi seninle yaşadığımız en berbat anı bile şuan yaşadığım en mutlu ana değişmem sen yokken gülemiyorum içten gülüşüm biz bittiğimizden beri hep bir buruk kalbim hep bir yarım kalmış Armando bu kalp attıkça seni sevecek .
Elveda Armando...
"Bir ev yaptıracağım, tam hayallerimdeki gibi bir ev, tam düşlediğim, istediğim gibi geniş avlulu, büyük bahçeli beyaz bir ev. Bütün kalbimi koyacağım o eve, o evin temeline; harcına, dokusuna, taşına, duvarına, penceresine, ayvanına, avlusuna, havuzuna... Yalnızca taştan, kumdan, ahşaptan, demirden değil, dirilmiş bir hayalden yapılmış olacak evim. Tam istediğim gibi bir ev olacak. Tam düşündüğüm gibi bir ev. Ev bittiğindeyse evin içini tane tane döşemeye başlayacağım. Bütün zamanımı o evin döşenmesine ayıracağım. Bir masal kadar güzel bir ev olsun istiyorum. Yalın zevkler, soylu tutkular bir arada yaşıyor olsun o evde. Az eşya, çok boşluk, birkaç uğurlu işaret."
"İşte böyle bir evim olacak, tam da böyle.. evin döşenmesi tamamlandığında, bütün eksiklerini tamamladığımda artık bir daha evden hiç çıkmadan okuduğum kitaplarla bütün yerküreyi gezeceğim. Bütün kâinatı bir evde gezeceğim."
İçinde yaşadığı şehir onun için yalnızca zaman zaman duyduğu uzak bir uğultuydu.
... yaşamı boyunca bilginin, erdemin ardına düşmüş, güzelliğe değer veren ve ondan tat almayı bilen biri olarak yüksek duvarlar arasında saf bir yaşantı yaratmak istemişti. Kendini mükemmelleştirmek ona göre yaşamın temel amacıydı; insan evrenle ancak böyle bütünleşebilirdi.
16 Ocak 1962
"...Evim hoşuma gidiyor. Evimde olmak hoşuma gidiyor Akşamüstü sırtıma bir battaniye atıp terasa çıktım. Sandalyeye oturup denizi seyrettim. Bu zamana kadar niye yalnız yaşamadım ben?
Yalnızlıktan şikayet edenleri affetmeyeceğim.... Sizi daima affedeceğim; çünkü çok güzel kokuyorsunuz.
Münevver
Sayfa 62Kitabı okudu
çoğu kadının sırtına, bütün bir günün zorlu çalışmasının ardından hiç de ‘evim, evim, güzel evim’ dedikleri türden sıcak, derli toplu ve davetkâr olmayan bir eve bakmanın yükü eklenmiştir. Ne muhteşem bağımsızlık!
Sayfa 80Kitabı okudu
hafta sonu kaçamak yapmalık
büyük şehir mi sandın beni
o şehrin dışındaki kasabayım ben
adını hiç duymadığın
ama hep içinden geçtiğin
neon ışıklarım yok
gökdelenlerim, heykellerim yok
gürleyen bir göğüm var
titretirim köprüleri
hazır yemek değil, ev yapımı reçelim
öyle koyu ki kıvamım
dudaklarının değdiği en ballı tatları kesebilirim
polis sireni değilim
şömine çıtırtısıyım
yaksam da seni
alamazsın gözlerini üzerimden
öyle güzel yakarım ki hem
kızarırsın
otel odası değilim, evim
seçtiğin viski değil
muhtaç olduğun suyum
boşuna beklentilerle gelme
uğraşma
benden tatil olmaz sana
Sayfa 97 - Pegasus Yayınları
