Bir grup Nakşibendî lideri, manevî ve entelektüel üstad olarak özellikle önemli olmuştur: Şeyh Muhammed Es’ad’ın bir halifesi olan Mahmud Sami Ramazanoğlu, Gümüşhanevî’nin manevî haleflerinden Mehmed Zâhid Kotku, onun halifesi olan Esad Coşan, Mahmud Ustaosmanoğlu (v. 2022) ve Raşid Erol (v. 1994). Bunların ve diğer şeyhlerin öğretim faaliyetlerinde doğal olarak siyasî eğilimler bulunmaktaydı; ancak reddetmekten ziyade Nakşibendiyye’nin Türkiye Cumhuriyeti’nin kurumları içinde entegre olması şeklinde bir temayüle sahiptir. Birçok önemli Nakşibendî liderinin Türkiye Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın (v. 1993) cenaze törenine katılması anlamlıdır.
Sayfa 107Kitabı okudu
Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"Ebû Bekir'i sevmek, Allah'ın afvını icab ettirir.
Ömer'i sevmek günahları ortadan kaldırır.
Osman'ı sevmek imanı kuvvetlendirir.
Ali'yi sevmek cehennem ateşini söndürür"
Sayfa 198
Rasûlullah (sav) Hazretlerinin Ebû Bekir (ra)'e muhabbeti başka bir neş'e ile tecel- li ediyordu.
Hz. Ebû Bekir (ra) Rasûl-i Ekrem(sav) Hazretlerinin en sevgili dostu, esrâr-ı nübüvvetin en samîmî mahremi idi. Rasûl-i Ekrem (sav) Efendimiz hep yaptığı işleri Ebû Bekir Sıddîk ile birlikte yapardı.
"Bütün hastalıkların merkezi kalbdir.
Orası düzelmeden hiçbir şey düzelmez."
Sayfa 147 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (k.s.)
"-Senin aşkın bir mıknatıs, bizler ise demir tozlarıyız. Bizi kendine sen çekiyorsun."
Sayfa 126 - Hz. Mevlana
Ey İnsan!...
Can bahçesine gam fidanı dikmeyi bırak.
Ecel makası ömür ipini kesmeden bu gönül erlerinin güzelliğinden renkler almaya bak.
Kim onlar gibi bir dostun halkasına girerse, Allah'ı ve Resûlü'nü hoşnut etmiş olur!...
Sayfa 80
"Ahmedî-Dâstân ve Tevârîh-i Mülûk-i Âl-i Osman"
Çalışma, Atsız'ın hazırladığı ve 1949'da Türkiye Yayınevi tarafından yayımlanan Türkiye Tarihleri I adlı eserin 1-35. sayfaları arasında yer almaktadır. Atsız'ın çalışması, Ahmedi'nin İskendernâme'sinin sonunda yer alan Osmanlılarla ilgili bölümün ilmî yayınıdır.
Allah'a dost olmak isteyen kişi, İbrahim Halilullah gibi "Teslim oldum âlemlerin Rabbına" (Bakara, 131) diyerek her şeyiyle kendini Rabbine teslim etmeliydi.
Malı, canı, evladı ve elindeki her imkânı Allah yoluna seferber edebilmeliydi.
Böyle bir teslimiyet ve seferberlik olmadan Rabbe dostluk gerçekleşmezdi.
Sayfa 47