Asla unutamadığınız bir kitap sözü bırakın, ben başlıyorum. "Havalar soğuduğunda insan gölge veren ağaçları unutur."
Fyodor Dostoyevski
"Göklerde kanat açmış güya gönlünce hür kuş
Ben değil mi yine ben kadere hedef durmuş
Gizleniyor bildiğim saklambaç oyununda
Benim gölge âlemde kendisine kaybolmuş”
Kontrol edilemeyen kindarlık, insanın karakterine gölge düşüren gerçek bir lekedir.
Siyahlar İçimde
Bekleme beni
Dön diyemem sana
Gözlerim ağlar
Kalbim kırık hala
Unut beni artık
Gölge gibi kaybol
Sözler sustu bak
Aragorn ve Arwen'in ölümü
Aragorn. 'Lâkin hem Gölge'yi hem Yüzük'ü reddettikten sonra son sınavda yıkılmayalım. Hüzünle gitmeliyiz ama yeisle değil. Bak! Sonsuza kadar dünyanın döngüleriyle bağlı değiliz ve bunların ardında hatıradan fazlası var. Elveda!"
"Estel, Estel!' diye ağladı Arwen ve bununla birlikte Aragorn daha onun elini tutup öperken uykuya daldı. Sonra içinden çok büyük bir güzellik çıktı ortaya, öyle ki sonradan gelen herkes hayretle baktı; çünkü gençliğinin zarafetinin, olgunluğunun, yiğitliğinin ve yaşlılığının bilgeliği ve haşmetinin hep birbirine karıştığını gördüler. Ve uzun süre yattı orada; İnsanların Kralları'nın nurunun bir sureti olarak dünyanın parçalanmasından önce solmayan bir şan içinde."
"Fakat Arwen Ev'den ayrıldı; gözlerindeki ışık sönmüştü ve halkına, yıldızsız bir gecede çöken bir akşam gibi soğumuş ve grileşmiş görünüyordu. Sonra Eldarion'a, kızlarına ve sevdiği herkese veda ederek, Minas Tirith şehrinden ayrıldı, Lórien ülkesine gitti ve kış gelinceye kadar solan ağaçlar altında tek başına yaşadı. Galadriel göçüp gitmişti, Celeborn da yoktu, ülke sessizdi."
"Orada, sonunda mallorn yaprakları
dökülürken ve henüz bahar gelmeden dinlenmek için Cerin Amroth'a uzandı; ve orada durur yeşil kabri, dünya değişinceye ve yaşamının tüm günleri ondan sonra gelen insanlar tarafından tamamen unutuluncaya kadar. Ve Deniz'in doğusunda artık elanor ve niphredil hiç çiçek açmaz."
340 syf.
9/10 puan verdi
Dünya'da önemli biri olmak için , bazen hiç olmak gerek ,
Eğer önemli biri olmak istiyorsan, bir şeye ulaşmanın yolunu, başarılı olmanın yolunu mutlaka ararsın. 194.jpg)
Osho kendimize ilişkin daha derin bir anlayışa kavuşmamız için 
Chuang Tzu'nun hikâyelerinden yola çıkarak Taoculuğun kendini gerçekleştirmeye yönelik 3000 yıllık mesajını
221.jpg){kind=small}
Bu karanlık, bu uzun kış gecelerinde
Sağuk, buzdan bir perdeyle süslerken camı,
Dolaşırken bir çok siyah gölge odamı
Damarımda kurşunlaşıp donarken kanım;
Yine seni düşünmekle geçer zamanım...
Bu kimsesiz... Bu mahzun kış gecelerinde
Sayfa 70Kitabı okudu
Nasıl bir kaderdir ki bu dünyayı parmağına takıp oynatan, yüksek saray duvarları arkasında bir gölge olarak bile düşlenmesi zor bir hükümdarı, Kumkapı'da Hüseyin Efendi'nin oğlu olarak doğup Askeri Tıbbiye'de güçlükle okutulan sıradan bir delikanlının günlük sohbet arkadaşı haline getirmişti.
Sayfa 235 - İnkılap KitabeviKitabı okuyor
Mevlana der ki;
“Sevdiğinin nazını değil,
Kahrını çekmektir sevda.
Onunla bir ömür değil,
Onun için ömürdür sevda.
Eline el değmesini değil,
Gölgesine gölge düşmesini kıskanmaktır sevda.
Yürürken dikenli yollardan darağacına,
Son dileğinde onu görebilmeyi istemektir sevda.
Yani demem o ki...
Herkesin harcı değildir sevda!”
Mevlânâ
Mevlana Celaleddin-i Rumi
"Her şeyin gölge olduğunu bir kere fark edince, artık can acısa da bir acımasa da bir. O zaman bitmez zannettiğin her türlü çile de biter. Hem öyle bir biter ki artık bitse de fark etmez bitmese de fark etmez. "
Sayfa 202Kitabı okuyor
