Geri dönünce bıraktığım yerde bulamazdım artık, ne kendimi ne insanlarımı. Zamanın eli değince dostluklara, sevdalara, görünmeyen ancak hissedilebilir izi kalır dokunduğu her yerde.
“Ölüler her şeyi bilir; öğrenmenin yolu da ölmektir.” -Bilge Karasu
Her şeyi unutacak kadar uzaklaşmam, kendime o mesafeden bakmam mümkün müydü?
Çocuklara özgü bir yorgunluk içindeydim, uzun bir uykudan uyanamıyor gibiydim.
Herkesin herkesle sürüp giden bir kavgası var.
Benim mutsuzluğum annemin mutsuzluğuyla başladı.
Kiminle konuşayım peki? İnsan hep kendisine anlatamazki dertlerini.
Görünmez olmak istiyorum. Zaten gölge gibiyim. Kendimin gölgesi. Tek bir kişi olmaya çalışan ruhumdaki kalabalığın gölgesi.
Ölüler her şeyi bilir; öğrenmenin yolu da ölmektir. (Bilge Karasu)
Sayfa 53Kitabı okudu
Başı olmayan, ortadan başlayan ve dış hatları kesinleşmeden başka bir sisin kıyısında dağılarak kesilen bir şeyin nasıl bitebileceğini kim bilebilir ki?
Sayfa 16Kitabı okudu