Her zorba ölür bir gün elbet. Ama önce bir ölüm yatağı hazırlar kendine, gencecik bedenlerden... Federico Garcia Lorca/ Bernarda Alba’nın Evi
Ah, öyle hüzünlü bir gün ki Granada'da.
Suçluyum demeyen Marianita'nın
idam sehpasında ölümünü gören taşları ağlatıyor.
Sayfa 213Kitabı okudu
Pedro, bak aşkın nereye getirdi beni!
Beni seveceksin, ölüyken de, öyle seveceksin ki, yaşayamayacaksın.
Sayfa 207Kitabı okudu
Suyun kıyısında,
kimse görmeden
öldü umudum.
Sayfa 190Kitabı okudu
İnsan sevince, zamanın dışındadır.
Sayfa 149Kitabı okudu
Özgürlük! Kanlı da olsa çalıyor tüm kapıları!
Sayfa 149Kitabı okudu
Artık
İspanya'nın nehirleri,
nehir değil de, sudan uzun zincirler sanki.
Sayfa 119Kitabı okudu