Belki cahilliğimden, belki de kafamın karışık olmasından ya da kibrimden dolayı, eğitimi dünyaya göre çok geridelerde kalmış bir çocukla başa çıkabileceğim düşüncesi aklıma yatmıştı.
Şu an bile, ona tatil bitiminde ve dersleri başladığında ne demeyi planladığımı hatırlamıyorum. O büyüleyici yaz, dersleri benimle yapmasını kararlaştırdık; fakat şimdi, haftalar boyunca, asıl dersleri kendime aldığımı hissediyorum. Bir çok şey öğrenmiştim. Hiçbir şey, küçük, boğucu yaşamımda verdiğim derslere benzemiyordu. Eğlenmeyi ve hatta eğlendirmeyi yarını düşünmemeyi öğrenmiştim. Bir bakıma aslında ilk defa kendime ait alanı, havayı ve özgürlüğü tadıyor; ilk defa yazın müziğini ve doğanın gizemlerini keşfediyordum.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yalnız kalmak, takip edilmemek istiyorum. Benim için endişelenmeyi ve beni gözetlemeyi bırakacak; beni kendinize bu kadar yakın tutmayacaksınız. Nereye istiyorsam gitmeme ve geri gelmeme izin vereceksiniz. Gördüğünüz gibi şimdi geldim ve gitmeyeceğim! Bunun için çok zaman olacak. Sizin çevrenizde bulunmaktan mutluyum ve bu yöntemden hoşnut olduğumu göstermek istiyorum sadece.”
Ölümcül soğuğu duyumsayabiliyordum ve bir an sanki bir daha hiç ısınamayacağımı hissettim.
Sayfa 104Kitabı okudu
Pencere öne doğru açılmıştı. Sanki ona yardım eden bir ay vardı ve bu gerçek beni daha da aydınlatmıştı.
Sayfa 63Kitabı okudu
Hayalet, bir insan kadar gerçek ve korkutucuydu!!!
Konuyu kapatmaya cesaret edemeyen savaşçılar gibiydik. Fakat ikimiz de birbirimize bir şey olmasından korkuyorduk!
Evet, mutluyduk ve hâlen omuz omuzaydık. Bu felaketin eşiğinde birbirimize destek oluyor olmamız bize güven veriyordu. Arkadaşım sonuna kadar benim yanımdaydı.
Zekâ, oynanması çok zevkli bir oyun!
Delirmiş gibi davranıyorum biliyorum ve inanın ki şimdiye kadar delirmemiş olmam bir mucize!