Başkaları için çok kolay gördükleri ölümün, aslında ne kadar zor şey olduğunu birazcık da olsa anlamışlardı sanıyorum.
Sayfa 139Kitabı okudu
Bir şey yapmaya gücü yetmeyen âciz insanlar küfretmek ihtiyacını duyarmış derler. Ne kadar doğruymuş meğerse...
Sayfa 127Kitabı okudu
- Korkudan ödü patladı. Zalimler korkak olur. Bu da zalim ve katil olduğu için korkaktı. Korkak olduğu için de öldü, dedi.
Sayfa 127Kitabı okudu
Ah! Ne olurdu şu İspanyolların yerinde Türkler bulunsaydı? O zaman değil kurtulmak, bütün bu adalara adalet ve medeniyet getirmek işten bile sayılmazdı.
Sayfa 112Kitabı okudu
"İnsan, kendi gerçek gücünü bilmez. Bu güç önemli zamanlarda kendi kendine ortaya çıkar" derdi.
Sayfa 80Kitabı okudu
Sale şehrinde, Türk efendimin yanında kaldığım sürece huyum değişmişti galiba. Savaşta harp ilahına benzeyen bu adamlar, barış zamanında çok yumuşak, duygulu oluyorlardı. Bizim İngiliz milletinde, böyle ince duygululuk pek yoktur. Gençlik günlerimi Türklerin arasında geçirmek beni galiba pek etkilemişti. Şu yalnızlığıma bile o sayede katlanabildiğimi sanıyorum.
Sayfa 78Kitabı okudu
Evet... Sonunda, ben de tıpkı bu keçi gibi ihtiyarlayacak, yerimden kıpırdamaya gücüm yetmeksizin yavaş yavaş ölecektim.
Yalnızlık... Yalnızlık...
Sayfa 77Kitabı okudu
Elimdekilerin değerini anlamak için felaketlere de ihtiyaç olduğunu böylelikle anlamış bulundum.
Sayfa 64Kitabı okudu
Korku, insanın doğru karar vermesine her zaman mâni olur .
Para yerine üç, dört çift çorap ile ayakkabı olsaydı benim için çok daha iyi olacaktı.
Sayfa 87Kitabı okudu