İnsanız... An geliyor üzüntüden kaçmıyor üzüntüye koşuyoruz; kederden yüz çevirmiyor kederi çağırıyoruz; gözyaşlarımızdan utanmıyor, yaşaran gözlerimizden gurur duyuyoruz. Ancak biricik gönül hedefimiz vusul için bunun da usulü olacak. Olacak ki üzüntümüz bizi imha etmesin, inşa etsin; geriletmesin, ilerletsin; daha kötü yapmasın, daha iyi yapsın. O zaman sormalıyız kendimize şu soruları peşinen; kime üzülüyoruz, neden üzülüyoruz, nasıl üzülüyoruz?
Mehmet Dinç