Kalan'dım ben.
Geriye kalan.
Ahh'tım.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Bir anda yanıp sönen çıraların,o kısa tutuşma vaktinde ortalığı alelacele aydınlattıktan sonra soluvermeleri gibi...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Terk edildikten sonra da devam ediyorsa,o sevdadır ancak.
Ebu Talip Vadisi'nde yoksulluk, açlık, kimsesizlik tütüyordu...
Sayfa 334 - TimaşKitabı okudu
Bizler için ölüm, zorluk ve ayrılık ; oysa Allah için kavuşmadır kulunun ölümü... Ölen herkes Rabbine dönüş emriyle çıkar yola...
Sayfa 313 - TimaşKitabı okudu
" Ya Rabbi! Kalbime kuvvet verecek ve benden bu kederi giderecek yolu göster!"
Sayfa 310 - TimaşKitabı okudu
Allah bir dedikleri için miydi her şey?
Müslümanız dedikleri için miydi yaşadıkları bunca eziyet?
Sayfa 307 - TimaşKitabı okudu
Ancak hakkıyla işitenler öğrenir ve bilir. İkincisi ve daha önemlisiyse işiterek öğrendiklerimizi ancak kalplerimize nakşedersek unutmayız.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Susmak" derdi Hatice aynı demlerde içinden...
"Bir kadının konuşmasından değil, susmasından korkulur..."
Çünkü susan her kadının içinde dikkatle çalışan bir kum saati işler. Elindeki kum saatini her alt üst edişinde o kadın, gelmiş geçmiş hayatını sabırla gözden geçirir. Her bir kum tanesi, nice acılı dakikanın bilge bir öğretmeni gibi, o kadına yoldaşlık eder. Susan kadın, içindeki kum saatiyle konuşur. Orada, kendinden önceki nice kadının hayat öğretileri durur. Susmak, kadın için eylemsizlik değil, tam tersine bir sivil itaatsizlik eylemidir. Zira susan kadın, birazdan konuşmaya ve değiştirmeye başlayacaktır...
"Yeter" dedi Hatice bir sabah, hiç kızmadan, hiç bağırmadan.
"Ben gidiyorum"...
Sayfa 46Kitabı okuyor
Elindeki sargıya bakarak; "Cam kırığı mı, can kırığı mı?" diye sordu Hatice kendi kendine...
Yazgımızın şifrelerini avuçlarımızdaki usturlabta taşırız. Hilkatin hikayesini ellerinde tutar tüm kadınlar...
Sayfa 40Kitabı okuyor