“Odalara sığmadı nurun, nice kıtalar dolaştı Ya Resulallah..! Sen ki iki cihana bedelsin..”
“Ne gariptir şu insanoğlu…Ne garip… Hakkıyla ne bugünü yaşar, ne de yarınları… Düşünmez hiç hayatın sonunu, bir gün ölümle olan randevusunu..”
Vee son söz...
"Yarın yok, ona göre... Sadece bugün var elde. Yaşamayı ve Yaradan'a şükretmeyi unutmasınlar. Aramaya gerek yok; o vakit, mutluluk bulur onları..."
Sayfa 70
"Şimdi yok yok ama mutluluk da yok."
Sayfa 70
"Mutluluk diz boyuydu be evlat. Herkesin hayatı bir başkasına yetecek kadar fazlaydı."
Sayfa 70
"Ne ummandır insanın içi..."
Sayfa 70
"Yaşamayı unutmuş insanlar. Yeniden baksınlar geçtikleri yollara. Bir daha geçmeyecekler o yollardan. Güneşin doğuşunu seyretsinler. Bir ağacın çiçeğe, meyveye duruşunu görsünler. Akan suya şöyle eğilip de bir baksınlar. Ömürlerini seyretsinler o akan suda. Günlerinin geçişini..."
Sayfa 69
Mevlana Celaleddîn-i Rûmi'den hikmetli bir kıssa. Bir cömerte sordular: "Muhtaçlara verdiğin, yoksullara dağıttığın şeylerden dolayı gönlünde kibir ve fakirler üzerine bir minnet yüklemek hisleri geliyor mu?"
Cömert şöyle dedi: “Hayır, ne münasebet! Ben bir şey verirken kendimi aşçının elindeki kepçe farz ediyorum. Veren aşçıdır, fakat kepçeden geçiyor. Kepçe, 'Rızkı veren benim.' gibi bir histe bulunabilir mi?"
Sayfa 64
"Rabbine giden yolu bulanlara ve o yolda sağlam adımlarla yürüyenlere selam olsun."
Sayfa 61
"... Bilin ki kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur."
[Ra'd, 28]
Sayfa 61