Hayatın bir evresine alıştığımız anda,
alışkanlığın getirdiği duygu bizi hapseder, bize acı verir.
Sadece yolculuk etmeye hazır olan, felç edici alışkanlıklardan kopmayı göze alabilir.
Belki de bize gençliğimize karşın,
bu aşılması gereken basamakları gönderen ölümdür.
Hayatın bizden talepleri hiç bitmeyecek.
Haydi o zaman yüreğim, ayrılığa ve iyileşmeye...