Hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem ölüyor. İşte üç sene evvel bir sonbahar akşamıyla beraber ölen genç kızlık rüyalarım, kendi küçüklerim, sonra Munise, onun arkasından belki kalbimin öksüzlüğünü avuturlar diye ümit ettiğim talebelerim. Yavrularını tehlikede gören bir ana kuş hırçınlığıyla üstlerine titrediğim bu şeyler, sonbahar yaprakları gibi birer birer sararıyor, dökülüyor. Daha yirmi üç yaşıma girmedim; yüzümden, vücudumdan çocukluğun izleri silinmedi; halbuki gönlüm, baştan başa bütün sevdiklerimin ölüleriyle dolu.
Çalıkuşu, Reşat Nuri Güntekin
Dua
Çok güzel bir gündü. Alışverişe çıkmış, alışverişte arkadaşlarıyla karşılaşmıştı. Ona da iyi gelmişti .Muhabbet ederek öğrenci evine doğru ilerlediler. Çok yorulmuşlardı . İlerdeki parka gidip biraz çimlerde oturdular. Fotoğraf çektiler. Munise tam da fotoğraf çekmeyi seven biriydi. Kendine model bulması yeterliydi. Artık iftar zamanıydı. Yavaş yavaş eve doğru yola koyuldular. Bir üst kattaki Seyhan hakkında konuşmaya koyuldular. Pek dindar bir yaşantısı yokmuş. Yani nerde akşam orda sabah ... Yani böyle birinin görse mahkemelik edeceği, asla acımayacağı, insan olduğunu unuttuğu, herkesin haykıra haykıra doğruyu gösterip kenara çekildiği ,yalnızca yan(ı)lışı gösterdiği tüm yanlış işler... Neyse efendim anlayan anladı. Seyhan bizim takılacağımız tiplerden değil dedi Rahime. Tabi canım neden takılalım ki..iyiyle oturan iyi ,kötüyle oturan kötü olur . Feride kendisiyle konuşmaya başladı. İnsanları yargılamak ,bir masada ardından atmak,bir insanı asmak ,kesmek ne kadar kolaydı. Oysa Seyhanı gördüğü gün içi kaynamıştı Seyhana. Her oturmada seyhanı soruyor ,arıyordu gözleri . Yaşadıklarını öğrenince bir merhamet doldu içi. Burada olsaydı kucaklardı belki de. Ulan arkadaş, şuraya gelmişsiniz. Şurada iyi bir atmosfer oluştursak ya. Herkesin ziline bassak ,eksiği olan var mı sorsak? Olur ya kalpler Allahın elinde ...Seyhanın da kalbi ısınır bir muhabbetimizde de o olur . vay abi ya dua da mı etmeyelim? dua çoğu şeyi değiştirmeye bile yetecek bir güç. Neden ittiniz be abi neden dışladınız bu insanları? Tevbe etti belki .Belki Tevbesi arşı inletti ... #gülgazeli
hangi ümide sarılsam elimde kalıyor...
Hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem ölüyor. İşte üç sene evvel bir sonbahar akşamıyla beraber ölen genç kızlık rüyalarım, kendi küçüklerim, sonra Munise, onun arkasından belki kalbimin öksüzlüğünü avuturlar diye ümit ettiğim talebelerim. Yavrularını tehlikede gören bir ana kuş hırçınlığıyla üstlerine titrediğim bu şeyler, sonbahar yaprakları gibi birer birer sararıyor, dökülüyor. Daha yirmi üç yaşıma girmedim; yüzümden, vücudumdan çocukluğun izleri silinmedi; halbuki gönlüm, baştan başa bütün sevdiklerimin ölüleriyle dolu.
©Reşat Nuri Güntekin.