Öğrenci, soğuğa dayanacak kadar sertleşmeli, defalarca yanlış patikalara girip kendisini kaybetmeli ki ondan sonra doğru yolu bulsun.
"Ümit mi? Ümit kötülüklerin en büyüğüdür!" Nietzsche haykırıyordu artık. "İnsanca, Pek İnsanca adlı kitabımda, Pandora' nın kutusu açıldığında ve Zeus' un oraya yerleştirdiği kötülükler insanların dünyasına saçıldığında hiç kimsenin farkında olmadığı son bir kötülük kalacak; o da ümittir, demiştim. O zamandan bu yana insanlar o kutunun ve içindeki ümidin iyi bir şey olduğu yanılgısı içindeler. Ama Zeus' un insanın eziyet çekmeye devam etmesi arzusunu unutup gittik. Ümit kötülüklerin en büyüğüdür çünkü eziyeti uzatır."
Sayfa 102Kitabı okuyor
Acaba çevreme bakmayarak ömrümün ne kadarını boşa geçirmişimdir? Daha doğrusu, bakıp da görmeyerek?
Sayfa 13 - Dr. BreuerKitabı okuyor
Sen susmayı tercih edebilirsin, ama ben susmayacağım...
Sayfa 34 - Ayrıntı Yayınları VII
İyi bir kılavuz sel sularının önündeki set olmalıdır, koltuk değneği değil.
Hakikati bulmak isteyen insanın önce kendini tam anlamıyla tanıması gerektiğini iddia ediyor. Ve bunu yapmak için, o insanın geleneksel bakış açılarından, hatta yaşadığı çağdan ve ülkeden kendisini ayırması gerektiğini ve sonra da o mesafeden kendisine bakması gerektiğini söylüyor!”
Sayfa 32 - Ayrıntı Yayınları VII
...hakikati arayan kişi kendisiyle ilgili psikolojik bir analize girmek zorundadır, buna ‘ahlâki açımlama’ diyor.
Sayfa 32 - Ayrıntı Yayınları VII
...intihara eğilimi olduğunu biliyorsun, ama bunu bildiğini ona söyleyemiyorsun. Ümitsizliğini kabul etmesi için onu ikna etmelisin; ama, bunu başarırsan, onu utandırdığın için senden nefret edecektir; güvenini kazanmak zorundasın; ama, ona karşı duygudaşlık gösterecek olursan, seni, gücünü onun üzerinde kullanmakla suçlayacaktır.”
Sayfa 32 - Ayrıntı Yayınları VII
...olumlu duygular ifade etmeyi, güce boyun eğme olarak yorumluyor. Sıradışı bir anlayış: Ona yakınlaşmak böylece imkansızlaşıyor. Kitabın buralarında bir yerlerde, gizli yönlerimizi görenlere ve güzel duygular içindeyken bizi yakalayanlara karşı nefret beslediğimizi söylüyor. Ona göre, o anda bize gereken duygudaşlık değil, kendi duygularımıza hükmedecek gücü tekrar kazanmamızdır.”
Sayfa 31 - Ayrıntı Yayınları VII
“İlginç bir öykü. Şunu bir daha gözden geçirelim. Bir kişi köprüyü geçmek üzere, yani, öteki kişiye yakınlaşıyor, o anda karşıdaki kişi, o kişinin zaten yapmayı düşündüğü şeyi yapmaya davet ediyor. O zaman birinci adam adım atamıyor; çünkü artık yapacağı şey, diğerine boyun eğmek gibi geliyor, belli ki yakınlaşma yolunu engelleyen şey, güç.”
Sayfa 30 - Ayrıntı Yayınları VII