Vaha
Ben Vaha. Bulunmayı dilendim. Bir katre ile güdüldüm ve onun çölünde seraba yenik düştüm. Ferahlık ver bana. Kurak kaldım bu deryada.
Derya, yağmurdur. Ellerimin arasından bana değmeden delip geçen o narin damlaydı. O şimdi kuraklığımdan bir parça toprakta.
Burası kendi çölünde kaybolanların mekanıdır. Sen kaybolmamışsın ki, onun için git çareyi başka bir yerde ara.
🎬 Leyla ile Mecnun
acı güller salınırdı kanımın raddelerinde
ve ben güneş altında kendini bize öptüren neyse gece onun kimlerle buluştuğunu araştırdım.
O zaman yalın yürek kaldım şiddetin çölünde,
aldanışların çölünde.
Korkudan denize dilimi soktum ayaklarımdan önce.
-DECCAL-
_İnsan kendi karakterine bakarak Tanrı'yı yaratmıştır. Üstün gördüğü özellikleri Tanrı'da görmek hoşuna gider. İğrenç özelliklerini de Şeytan'a yüklemiştir.
_Bir tanrıbilimcinin, dincinin doğru diye duyduğu, yanlış olmak zorundadır: bu bir doğruluk ölçütü neredeyse. Savaş açtığım bu tanrıbilimci içgüdüsüdür: her yerde buldum onun
"kendi kalemimden"
Koşar adımlarla caminin avlusuna sığındı, kendini merdivenlerin üstüne bıraktı. Göz yaşlarını daha fazla tutamadı, hıçkırıkları bir bir diş geçirdiği dudaklarından firar ediyordu. Dizlerini kendine çekip kollarını etrafına doladı.Ağlaması gittikçe artıyordu, sanki bütün yılın hüznünü bir ana sığdırmış gibiydi. Hıçkırıklarının arasında bir ses