Bir devlet isterse, çatışmalardan kaçınabilir. Barışçı bir toplum düzeni kurabilir.
Sorunlu toplum sorunlu insan yaratır.
Bilim teknik kolaylıklar sunduğu ölçüde benimsenir, insanın yerleşik inancını değiştirdiğindeyse dirençle karşılanır.
İnsanlığın yaşamında önemli olan eski dengelerin korunması değil, artık eskiyen değerlerin ve kurumların elenmesidir.
"Nevroz ve ikiyüzlü bencillik, dogmalar üzerine kurulu ve insanın gerçek psikolojisini ihmal eden bir eğitimin sonucudur."
Çocukluğum mutsuz geçen bir bireyin daha sonraki yaşama koşulları ne kadar iyi olursa olsun, her zaman aksayan bir yanı vardır.
Baskı altında yetişen çocuk, yetişkin bir birey olup belli bir toplumsal yere varınca, bu kez kendisi toplumun baskı kuran bir üyesi oluyor.
Çocuklara eleştiri hakkı ve özerklik tanınması sayesinde özellikle Üçüncü Dünya ülkelerinde yetişkinler toplumunun iki yüzlü yapısı önemli ölçüde yenilgiye uğrayabilir.
Ortak Ben duygusu, modern insanın yitirdiği ve artık yeniden bulma umudu olmayan bir insanlık durumudur.
Çocuk, çocuktur ve kendi başına bir birey değildir, diye düşünülüyor.