"Bazen de insan kendi yarasını severmiş." Kendisine en derin acıyı çektirmiş olanı arayıp bulurmuş. Çünkü o bildiğimiz bir acıymış. Bu da onu başa çıkılabilir yaparmış. "Alıştığımız kötü" diyordu buna.
Sanat tarihinde aşkın sebebini sorgulamayız ama aşk uğruna ortaya çıkan yapıtları görür görmez tanırız. Orijinal bir heykel ya da resim görünce onun ya aşk yüzünden ya aşk sayesinde ya da sanata duyulan aşkla ortaya çıkarılmış olduğunu bir bakışta anlarıx. Gerisi bizim için teferruattır.
Düş kapanı, esasen kabus kovucu, rüya avcısı, rüya tuzağı diye de bilinir. Bir kızıldereli inancıdır. Kötü rüyaları veya kötü ruhları kovduğuna inanılan bir çeşit ağlarla örülü kapanı andıran mit sembolüdür.