Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Özgür Arslanpay

Dahil olmayacaktım. Ait olmayacaktım. Sahip olmayacaktım. Bu beni koruyacaktı. Hiçbir şey beklemeyecek, hiçbir şey ummayacaktım. Bu beni özgür kılacaktı.
Reklam
O anda oradan başka hiçbir yerde başka hiç kimseyle olmak istemiyordum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben de hayatımın onunla olan yolculuğuna çıkmaya karar verdiğimin bilincinde bile olmadan yüzmenin yasak olduğu o derin ve dalgalı sulara balıklama atlamış durumdaydım.
Reklam
Tarihteki bütün güzel hikayeler kahramanın güvenli alanından çıkması ve bir yolculuğa çıkmasıyla başlar.
Mavi yeşil arasında bir renkti gözleri. Renkli gözlü insanlara güvenmemek mi gerekirdi acaba? Hani şu gölgede veya güneşte renk değiştiren gözlerden vardı onda. Gözleri bile ne renk olduğuna karar verememiş gibiydi. Her konuda böyle kararsız olabilir miydi? Herkese böyle ışıltılı mı bakardı? Ya benim için değildiyse bir çift deli ırmak gibi içime akan bu parıltılar? Belki de yanlış anlıyordum.
"Merhaba, ben Deniz. Kendi sanatını arayan bir kadın..." demişim gibi, bir cümlede kendimi tanımlayabilmişim gibi bakıyordu bana.
O anda neler konuştuğumuzu kelimesi kelimesine hatırlayamasam da kendimi nasıl hissettiğimi şu anmışcasına hatırlıyorum. Anlaşıldığımı hissediyorum. Görünür ve duyulur olduğumu...
Reklam
Hayatımın doğal akışında da kalabalıktan kendimi soyutlamayı seven ben, bu defa balonumun içine onu da almıştım. Diğerleri artık bizim için bir sis bulutunun arkasındaydı.
Kendimi sanatın ve sanatçının her türüne yakın hissediyordum.
O; görülmek, duyulmak anlaşılmak, fark edilmek isterdi. Yüzey yapıda özenle gizlenen yaralarına dokunulsun ve onlar sarılsın isterdi. Birçoğumuz gibi...
Bu adam ne yaşarsa derin yaşamıştı ve öyle de olacaktı.
Ben neden bu kadar farklıydım? Neden bu kadar yalnızdım? Neden hiçbir yere ait hissetmiyordum? Tanrım! Neyim vardı benim?
3.947 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.