La isla bonita...
""Laisses faire" kadar serbestsin!
(La isla bonita, fonda...)
Kendini beğendir, pazarla
simsarlara reklamlarla
iyiliklerden kıvrılır bu
son yüzyılda
Bel kıvırır dünya..
15 Mayıs sabahı Bir direniş hareketi.
(...) Koşup sokularak kumandanı asker de selamladı ve "nefes nefese geliyorlar miralayayı" dedi. Arkasından da kesik kesik olayları izahat vermeye başladı; "ilk müfrezeleri pasaporta çıktı. Fakat onların karaya çıkıp sıraya dizilmelerinden biraz sonra orada yanı başlarında arka arkaya iki bomba patladı. Bombaların patlamasıyla
Dünya çok kirli kardeşler, Rabbim son nefes'de imanla ölmeyi nasip etsin tüm ümmeti Muhammede..
kaç savaştan korudum seni?
kaç hüzünden ve kaç istiladan,
seni göremediğim her andan, yüzyıllardan.
ben seni kaç zamanda korudum? öfkeden, nefretten hardan ve gürden. ben seni kaç kez senden korudum? dünyaya sırtını döndüğünde dünyadan, Allah'la aran bozuk olduğunda Allah'tan; ben seni kaç duayla korudum?
ağzımı bıçak açmazdı,
Papatya ve Yakamoz'un hikâyesinin devamı ...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Anlamlı ve güzel bir hikaye. Uzun bir hikaye.. Papatya ve yakamoz..
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Son Nefes
Tam da şu an ecel gelse kapıya, son nefesi verirken ne gelir insanın aklına , hangi düşünceler, hangi pişmanlıklar sarar tüm bedeni?
İşte akla ilk gelen ne ise bu sahnede,
Ona göre yaşamalı insan bu perdede .
Papatya& Yakamoz [9-13]
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Benim kara haberim senindir
Eğer Leylan ölmüş derseler gelme sakın İstanbul'a
Bulamazsın ki beni buralarda
Bir bulut ol git Ankara'ya
Yağ istediğin kadar toprağıma
Ben bizim bahçede olacağım
Tam siyah kordonlu saatin yanında
O zaman bensiz dünyaya istediğin kadar bağırabilirsin
Sensiz bu dünyayı sevmiyorum sevmiyorum sevmiyorum diye
Ama şimdi ne olursun gel
Leylan hayatta ve İstanbul'da
Nefes almak da zor gelecek miydi bir gün bana
Tek hayalim hissettiğim şu son nefeslerimi seninle alıp vermek
Şu son nefeslerimi seninle alıp vermek