İnsanlar gidiyor...
Hem de teker teker gidiyorlar...
O an acının verdiği duygu ile vaktin daha gelmedi neden gidiyorsun? Ya da neden gittin desen bile vaktinden önce de gidiliyormuş...Sevdiklerine veda bile etmeden,en sevdiklerine sarılmadan,en sevdiği yemegi yemeden ve daha sevdiği birçok şeyi yapmadan gidiyorlar işte o vakti gelmemiş dediğimiz sözü yalanlayarak hem de...
Arkasındaki sevdiklerini kimseye emanet etmeden.Sevdiklerim,annem,babam,
kardeşlerim ne yapar demeden gider. Çünkü gitme vakti gelmiştir.Beklemek
ne çare...
Her karşılaştığımız insan,olay o gidişleri bize tekrar tekrar yaşatır.O Gözyaşları kendiliğinden boşanır habersizce... Çünkü bilirsin o acının verdiği çaresizliği ve ulaşamamazlığı.. S.YILDIZTAŞ
Denemeler
Anı Üzerine
Anılar çok değerlidir bence. Her geçen saniyenin bir insanla paylaştığın vaktin kıymeti büyüktür. İnsan insana muhtaçtır, bu böyledir dostlar. Bir arkadaşınızla, eşinizle, çocuğunuzla veyahut anne ya da babanızla geçirdiğiniz anıların kıymeti o kadar büyüktür ki değeri hesaplanamaz derecededir. Size rahmetli anacağımla geçirdiğim
Tembellik hakkımı daha az kullansaydım, imdiye eyt olanağından yararlanıp( gerçekten bir olanak) emekli oluyordum ama gel gör ki, emekli olan arkadaşlara veda yemeği babında patlıcanlı, lorlu, patatesli içli çörek yapmakla berhudâr olup bu tarz uğurlamalarla yetiniyorum şimdilik.
Son kez günün yorgunluğuyla en son dizinin hangi saniyesinde kaldıklarını hatırlamadan televizyonun karşısında uyuya kalan anne ve babamın üstünü örttüm son örtüşümmüş gibi onları bebek gibi sardım battaniyeyle onlar duymasada son kez vedalaştım onlarla ardıdan son kez ışığı kapadım. Odama geçtim sabahtan beri çalıştığım masamdaki eşyalarıma son
Ferrari Leclerc'e naptın aq tüm pilotlar Seb'e veda yemeği için toplanmışlar Seb bile gülüyor ama Lec mutsuz aq.