Bir ihtiyar, pencere kenarında duran saksıya ekti tüm kırgınlıklarını.
Sayfa 57Kitabı okudu
Yine bir vakt-i zuhurda oturuyordu, asılları görmüş ağacın altında.
Elinde mi?
Yine bir kitap.
Okuyor muydu?
Hayır.
O, aksine kitapları dokuyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Kitaplar okuyorum her gün. İçinde belki rastlarım diye kendime.
Sayfa 25Kitabı okudu
Oğlum, dedi.
Dünya'ya çok kapılmayın.
Sayfa 86 - bengisu
Şair bir insanın sermayesi hüzündür.Hüznüm giderse şairliğim gider.Ben onu içimde hep diri tutuyorum.
Sayfa 16Kitabı okudu
Sır garip bir şekilde aşikâr olmuştu; İnsanlardı şehirden nefret ettiren, yine insanların sevdirdiği gibi şehri...
Sayfa 18Kitabı okudu
Sır garip bir şekilde aşikâr olmuştu; İnsanlardı şehirden nefret ettiren, yine insanların sevdirdiği gibi şehri...
Sayfa 18Kitabı okudu