Yurdunuz yok sizin sürgününüz de...
Hayır, Byron değil başka biriyim ben,
Henüz adı duyulmamış bir gözde.
Bir gezgin onun gibi, kovalanmış her yerden,
Fakat Rus olan benliğiyle...
İnsan kalabalığında ve insansız bozkırlarda
Sessiz alevi duygunun sönmedi içinde:
O mavi ışıltıyı da korudu gözlerinde,
Şen şakrak çocuk gülüşünü, o candan konuşmayı...
Ey alay edilmiş peygamber,yeniden uyanacak mısın?
Ya da intikam çağrısına hiçbir zaman
Altın kınlardan çıkarmayacak mısın
Kılıcını, hakaret pasıyla kaplanan?
Dekabristlerin yenilgisi sonrası Rus aydının konumu
Utanç verici bir umursamazlığımız var iyiye ve kötüye
Solup gidiyoruz kavgaya girmeden daha;
Yüz kızartıcı korkaklarız tehlikeyi görünce
Ve iğrenç tutsaklarız iktidar karşısında.
Yaşam üzüyor bizi; dümdüz, amaçsız bir yol gibi
Yalnızım, avuntusuz,
Dört yanım çıplak duvar.
İyiliğin, kötülüğün, aşkın ve umutların
Yeryüzünde ödedim kefaretini;
Bir başka yaşama başlamaya hazırım
Susuyor ve bekliyorum: Zamanı geldi.
Geleceğe korkuyla bakıyorum,
Tasayla bakıyorum geçmişe
İdam öncesinde bir suçlu gibi
Bir can dostu arıyorum çevremde.
İstekler ve tutuklar doldurup aklımı
Kaynıyor kanım, gözyaşları
Akıyor sesler gibi art arda…