Sen ey kendiyle yetinen;
Fosforun yeri gece,
Ne yapar gecesiz ateşböceği?
Belki anlamsız ve delice
Kumrunun inanılmaz yuvası
Bir direğin tepesinde.
Ama boşluktur biraz da
Bir kuşu biçimleyen,
Dostum güvercin
Kör bir hücre, içinde ruhum idam.
Hayallerle kaplıdır dört duvarlı zindan, Sıcak bir rüzgar eser küçük pencereden,
Eriyen Salkımlar bedenimi delmez,
Ayaklarım buz.
Yüreğim soğuk.
Beynim kızgın ateş..
Her sabah sesiyle uyandığım,
Dostum ziyaret eder beni,
Güvercinim Ekmek ortağım..
Öyle güzel çırpınır ki kanatları,
Sanki Ahmet kayanın sesi
Lahm et demek, macun ise hamur kıvamına getirilen şeydir. Lahm ile macun bir araya gelip lahmacun olmuş. Bizim etli ekmek gibi.
İki kelime de Arapçadan.
Bu da yarım asır önce Eminönü’nde lahmacun satan esnaf.
Sen ey kendiyle yetinen;
Fosforun yeri gece,
Ne yapar gecesiz ateşböceği?
Belki anlamsız ve delice
Kumrunun inanılmaz yuvası
Bir direğin tepesinde.
Ama boşluktur biraz da
Bir kuşu biçimleyen,
KİRACIYIM BİR ACIYA
Sen ey kendiyle yetinen;
Fosforun yeri gece,
Ne yapar gecesiz ateşböceği?
Belki anlamsız ve delice
Kumrunun inanılmaz yuvası
Bir direğin tepesinde.
"epeydir kimin kime ne anlattığını bilmiyorum
adında hem ekmek hem gül geçen kimseyi görmedim
tanımıyorum
ben biraz yavaş
günde beş vakit hiçbir şey yapmayan biri
ben biraz en üzgün baharatlara fena meyilli
mümkünse haşhaş
yoksa benzeri sözcüklerle de kırabilirim kalbimi
Aşık Veysel
Toprak
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktir
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır..
Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile