Ruh yorgunuyum
Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde duramamak, idare etmek, üzülmemiş görünmek, alışmak, alışamamak, sabretmek, katlanmak, beklemek yorgunuyum…
Acılarım tazeyken kimseyle konuşmazdım.
İnsanların acıları,
onlar çok konuştukları için uzun sürüyor.Unutmak mutluluktur.
Yüzyıllardır bütün dünyayı tabiata karşı giydirdileri halde bir tek çocuk yapma konusundaki tabiatçılık sinirime dokunuyor doğrusu. Beşinci sınıf kooperatif evleri yapacağız, balkonunda mangal çevirip geğireceğiz, diye beş yüz yıllık ağaçları hart hart doğrarlarken tabiat akıllarına gelmez. Cinsellik söz konusu olduğunda ise bir tabiatçılık bir tabiatçılık! Üstelik hiç kimse cinselliğini tabiata göre yaşayamazken...
Sayfa 28 - Metis EdebiyatKitabı okuyor
Hatırlıyoruz.
•Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır.
Bazı insanlar böyledir; yeterince yakınlaştıklarına inandıkları anda samimiyet terörüne boğarlar sizi.
Kendi kendime hep sorduğum bir sorudur: Benim sorumluluk duygusu sandığım şeyin acaba ne kadarı suçluluk duygusudur?
Herkes kendi hayatının deneyimleri ve örnekleriyle haklı ve mağdurdu.
Hayatında hiçbir şeyi militanı olmadan yaşayamayan biriyle, sakin sularda konuşmanın mümkünü var mıdır?
Sayfa 166Kitabı okuyor
"Devrimci bir genç kız olduğum zamanlardaki kalbimi özlüyorum. Belki saftık, toyduk, hamdık, ama iyiydik. İyi."
"O gün içim bir kez daha eksildi. Bu kez ona değil, hayata kırılmıştım. Hayat bazı insanların kalbini daha çok kırar."
Geçmiş kimseyi teselli etmez. Teselli, hep şimdidedir.
"Sen insanı gözlerinle dinliyorsun."
Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır.
Ailemiz karanlık bir saklambaçtı. Hepimiz körebeydik ve aynı evin içinde birbirimizi bulamıyorduk.
Neden herkes kendi yaşam deneyiminde, şimdi ulaşmış olduğu yeri, insanlığın geldiği son nokta sanır?
Sayfa 165Kitabı okuyor