"Kerametlerin en değerlisi, en ulusu, ibadetlerden tat almaktır.Yalnızken, kalabalıkta, her solukta Allah'la olduğunu bilip, O'nu anmak keramettendir.
Bu savaşta, asil bir milleti yakından tanımış ve vatanları için ne büyük fedakârlıklara katlandıklarını yakından görmüş olduk... "
Evet, birileri bu asil milleti 1915’te, acımasız bir düşmanlığa karşı bile hâlâ insan kalmaya devam ederken gördü ve sevdi.
Heyecanlanıyorum ve şu dilekler geçiyor gönlümden:
Ruhaniyetin hep bizimle olsun, bizi bırakma ya Resulullah!
Çanakkale, kendi benlik ve bencilliklerini aşan ve kardeşleşenlerin destanıdır.
Çanakkale ise, imanın şahlandığı yerdir.
Bir yanda yokluk, kıtlık, darlık; diğer yanda üstün düşman kuvvetleri ve inanılmaz boyutlardaki acımasızlık...
Her türlü ayrımı, gayrımı, dışlamayı, haşlamayı, taşlamayı mutlak surette aramızdan kaldırmak gerekiyor.Çünkü düşmanı çok bir dinin ve milletin evlatlarıyız.Dolayısıyla da bölük pörçük olarak, bu vatanı koruyamayız.
Aman birlik! Aman beraberlik! Bunları geliştirelim.
Bir Çanakkale Aslanı:Vanlı İsmail
Onlardan biri vardı ki, temiz kalpliliği ve dindarlığı ile tanınmıştı.Gemi kumandanı da bu özelliğinden dolayı Vanlı İsmail'e ayrı bir ilgi ve sevgi gösterirdi.
"Çünkü şahıslar gelip geçici, millet daimidir."
"Evlatları Allah rızası için çarpışan bir millet, ebediyen var olur!"
Ama en önemlisi, Çanakkale Zaferi bize bir ruh bıraktı, yaşanacak hayatın adresini gösterdi.Şimdi, barışta da o ruha ihtiyacımız var.
Bize bir nazar oldu
Cumamız pazar oldu
Bize ne oldu ise
Hep azar azar oldu
Çanakkale, Kurtuluş Savaşı'mızın dinamosu, manevi gücü ve moral kaynağı oldu.Eğer biz 1915’te Çanakkale'de direnmeseydik, Kurtuluş Savaşı yapacak gücü ve ümidi bulamazdık.Çanakkale, Balkan bozgununun bezginliğini sildi ve Osmanlı'yı bir daha kendine getirdi.
Bu ümitle kazanıldı bu ülke...
Sadece bu ülke değil, bütün İslam dünyasını uyandırdı ve heyecanlandırdı Çanakkale...