Arafta Martılarla
Ne çok acı
İçimizde dışımızda
Gene de perdeyi açıp
Tam bir parmak enindeki gökyüzüne bakarak
Yakalamaya çalıştığımız şey
Bacaların üzerine tünemiş martılarda
Rüzgârla dönen fırıldaklarda
Ay da çıkar belki diyoruz usulca içimizden
Duyurmadan kimselere
Ay da çıkar belki ve
Seviniriz
Buruk da olsa
Sayfa 82 - Zarife Biliz
Arafta Martılarla
O yüzden iyileşmiyor
İyileşmiyor
Kat kat açılan
Soydukça soyulan ve derinleşen yara
Ağrı bir taş gibi kalıyor kollarda
Sayfa 82 - Zarife Biliz
Arafta Martılarla
Çünkü bugün, burada
Beş katlı apartmanın her katında
Kapılar çarpıyor biteviye
Kapılar pencereler merdivenler ve insanlar
Çarpıyor durmaksızın birbirine
Sayfa 82 - Zarife Biliz
Arafta Martılarla
Sana balon
Sana fırıldak
Sana güneşli bahar günlerinde kuş cıvıltısı
Sayfa 82 - Zarife Biliz