Sonrasında beni arar gemiler
Yeni bir yolculuk başlamaktadır
Ayrılık doldurur avuçlarını
Bir vadinin kollarında kalırsın
Seyyahın çatlayan ayaklarında
Terk edilmiş ülkeleri bulursun
Bir yaprağı daha kapandı hüznün
Yoksam, gizli bir sesteyim, duyarsın
Ya da son katında sevda göğünün
Son yıldızında bir gece yürüyüşü
Sükût
Gel de indir perdesini gecenin
Parlayan hangi nur ayışığında
Bir yürümek kaldı, bir de sevinmek
Islah
Kalbim bir değirmenin çatlayan kalbindedir
Bana ölüm kokusu getiriyor yalnızlık
Yollarımda o eski destanların ejderi
Her yolcu bir yanına tutunmuş ağaçların
Tohumları bugünde, yaprakları dündedir
…
Çöllerin tenhasına aklımı bırakmışım
Fırtınalar durunca durur belki bu çığlık
Gelsene ey mumları üfleyip güneş olan
Kalmışım vâdilerin koynunda yapayalnız
Düşen her yıldırımla isyanımı yakmışım
Cezbe
Okur Takip Önerileri
Seher nöbetleri, kuşluk düşleri
Göğün kapısına dayanıyorum
Bazen ağlayarak, bazen gülerek
Bir duâ, bir nidâ ve bir haykırış
Bana bu sevdanın ruhsatı gerek
Neden kapanıyor üstüme gökler
Sanki üzülüyor buna melekler
Yoksa yeniden mi aldanıyorum
İşte, sustu sesler, kayboldu şeyler
İçimde birikti şimdi bir tûfan
Gemiler almazsa beni koynuna
Bu gönül seyyahı bilmem ki neyler
Yine de bir yol var, inanıyorum
Ayna
Bir kitap okudu
96 syf.
·
Puan vermedi
Arzunun kendisinden zevk duyarlar, zevktense iğrenirler; eylem onları pişmanlığa, pişmanlıksa tekrar eyleme sürükler.
Lorsqu'il n'avait pas d'émotion, il était sans esprit. (Duyguları uyarılmadığı zaman zihni çalışmıyordu.)
Her İngiliz bir Almanın Alman olmasından daha İngilizdir.
Gerçekte bayan von Hanska'yı da değil, ona olan aşkını seviyordu; karşısına çıkan durumları değil, yarattığı durumları seviyordu…
“Düşünsene, o mutsuz kadın kendini öldürdü!”
Sapkınlık haline getirilmiş olan her duygu diğerinin ırzına geçer, onların suyunu çeker ve kurutur; ama o duyguların çekici yanlarını emer.
Dünyayı fethetmek Balzac'ın gençlik rüyasıydı ve hiç bir şey gerçekleşen çocukluk hayallerinden daha müthiş değildir. Napolyon'un bir resminin altına şunu yazması boşuna değildir: “Ce qu'il n'a pu achever par l'épée je l'accomplirai par la plume.” (Onun kılıçla sona erdiremediğini ben kalemle tamamlayacağım.)
Bir kitap okudu
217 syf.
·
Puan vermedi
Aslında Daisy'yle eğlendiği günleri hatırladıkça, Roderick'le geçirdiği bir günün sonunda yalancıktan gülmekten yüzünün nasıl ağrıdığını düşünüyor ve Daisy'yle arasını düzeltmek için hiç uğraşmadığına pişman oluyordu. Ama artık çok geç kalmıştı. Daisy sonsuza kadar gitmişti işte…
Yalanlar üstüne yalanlar. Bir kere yalan söylemeye başladınız mı devam etmek zorunda kalıyordunuz ve bu da aynı su alan bir geminin kaptanı olmaya benziyordu, kendinizi batmaktan kurtarmak için gemideki delikleri sürekli tıkamanız gerekiyordu.