Dile kolay , gönle ağır 20 yıl..
Don't remember where I was
I realized life was a game
The more seriously I took things
The harder the rules became
I had no idea what it'd cost
My life passed before my eyes
I found out how little I accomplished
All my plans denied
m.youtube.com/watch?v=iEyOwLY...
Sen gittin, ben çok
Sadece öğretmenler öğretmiyor insanlara. Çocuklar ve büyükler birbirlerinin gizli öğretmenleridirler. Arkadaş, yoldaş, dost aynı zamanda öğretmendir. Öğretir ve öğrenirler.
ikisi arkada. Onu bir yıl kadar önce düşümde gördüm. Konuşkan, çok akıllı, sevecen
de bir köpek. Tıpkı o ünlü, popüler filmdeki gibi. Köpeklere bayılırım, özellikle de
dalmaçyalılara. Düşümde, gerçek hayatta da var olduğunu, hatta bana çok yakın bir
semtte yaşadığını, kararlılıkla peşine düşüp onu bulursam memnuniyet duyacağını,
acayip derecede iyi arkadaş olacağımız, her konuda mükemmel anlaşacağımız
kanaatinde bulunduğunu söyledi. Ben de ona hemencecik inandım. Ne yazık ki böyle
bir zaafım var. İnsanlara da, hayvanlara da inanıveriyorum. Söylediklerinde,
savlarında, tutum ile davranışlarında, bana bulundukları garip taahhütlerde akıl
mantık aramıyorum. Söylemesi ayıp kendim son derece dürüst biriyim, ‘’Herhalde
başka herkes de öyledir,’’ diye düşünüyorum. Üstelik hiç de öyle olmadıklarını
domuz gibi biliyorum. Yabancılara kanıvermek, iyimserlik hissiyle derhal
inanıvermek hoşuma gidiyor; varsın aldatsınlar, iyi niyetimi sonuna kadar suistimal etsinler, ben gene herkese aldanır biri olmaktan vazgeçemem, kendime şüpheciliği yakıştıramam. Kurnazca hal ve hareketlerim yoktur. Çoğu yaratılmışı tutkuyla seviyorum. Onlara gerçekten mi’ diye sormaya yüzüm tutmuyor. Utanıyorum. Kalplerini kırmaktan korkuyorum. Onları küstürüp kendimden uzaklaştırmak en büyük kâbusum. Kimseyle küs, mesafeli kalamam, hiçbir canlıya soğuk, kırıcı davranamam. Onların da bana o şekilde muamele etmelerinden çekinirim. Alıngan, kuruntulu bir adamım.
Hayat insanı değiştiriyordu, kimse olduğu gibi kalmıyor, değişiyor, eski arkadaş yeni yola uymuyordu.
İnsanların gevşekliklerine, laçkalıklarına, şımarıklıklarına çok katlanamıyorum. Hayatlarında hiçbir şey yaşamamış, hiçbir zorluk çekmemiş insanlar bana, "Herkesin derdi kendine büyüktür" deyip sözde dertlerini anlattıklarında dayanamıyorum. Tamam, her dağın karı kendine ama o kadar da değil be arkadaş. Kaldır kafanı ve çevrene bir bak. Bak ki gör, asıl yalnızlık, çaresizlik neymiş...
Çok sıkıldım insanların egolarından, davranışlarından, bencil yaklaşımlarından. Herkes kendini düşünüyor, trafikte bile herkes sadece kendini umursuyor. Oradan nasıl geçerim, buradan nasıl sollarım... Kimse kimseye saygı duymuyor . Herkes birbirini kullanma, birbirinden nemalanma peşinde. Hangi ortama girerseniz girin hep çıkar ve menfaat çatışmaları var. Herkes önce "ben" diyor, "biz"i umursayan yok.
Mahallesindeki yalnız yaşayan yaşlı teyzenin bir derdine derman olmayan insanlar, evinin önündeki sokak kedisine mama koydu diye kendini aziz sanıyor . O anı yaşayıp anlamak yerine nerede olduğunu ve ne yaptığını sosyal medyada göstermeye odaklanmış insanlar .
Ey güzel insan, sen de onun gibi bir tutkunun esiriysen, onun acıları sana avuntu olsun, eğer yazgından veya kendi hatandan dolayı bir arkadaş bulamıyorsan, bu küçük kitap dostun olsun.
Sayfa 1Kitabı okuyor
ilişkiler
Kendimize çektiğimiz şeyler daima ya sahip olduğumuz özelliklerin ya da ilişkiler hakkındaki inançlarımızın aynası oluyor. Bu; patron, iş arkadaşı, memur, arkadaş, sevgili, eş veya çocuklarımızla ilişkilerimiz için de geçerli. Bu insanlarda hoşlanmadığınız şeyler ya kendinizin yaptığı veya yapmak istediği ya da inandığınız şeyler oluyor. Onların bir şekilde hayatınıza uyan yönleri olmasaydı, onları çekmezdiniz ve hayatınızda yerleri olmazdı.
Altın KitaplarKitabı okuyor
açtık çok açtık
açtık çok açtık çok çok açtık tanrı istedik ve oturup ağladık niye ve niye hiç görmemiş gibi sanki oturup hep birlikte ağladık ona şaşıyorum ona şaşıyorum biz sanki hiç tanrı görmedik hadi hiç görmedik diyelim/çok doğru/ tanrı da mı hiç görmedi bizi
Beyaz Ölüm Kuşları
çünki tanrıyı yaratan ve öldüren şeyler aynıdır vurunca acının ilk gölgesi yaratır kuşkuyu acının padişahı elbette zalim olur ve bilincin duvarına çarpınca şaşkınlığı bir soru önce acıya sonra acıya uzanır - hey tanrı hani tanrı böylece bir gün tanrı da ölür
Merhaba Canım
ben az konuşan çok yorulan biriyim şarabı helvayla içmeyi severim hiç namaz kılmadım şimdiye kadar annemi ve allahı da çok severim annem de allahı çok sever biz bütün aile zaten biraz allahı da kedileri çok severiz hayat trajik bir homoseksüeldir bence bütün homoseksüeller adonistir biraz çünki bütün sarhoşluklar biraz freüdün alkolsüz sayıklamalarıdır
Sayfa 52Kitabı okudu
Dürüst olmak gerekirse, hiçbirinin arkadaş olması mantıklı değildi: tüm kurtların gelecekteki alfası, yüksek maaşlı müşteriler için denizin ötesinde savaşan bir suikastçı, hayret verici derecede yetenekli ve Hilal Şehir Bale sahnesini onurlandıran tek faun olan bir dansçı ve... o. Bryce Quinlan. Bir büyücünün asistanı. Yanlış vücut tipinde bir dansçı.
Fikrin ayrı olsa bile,
Fitne fesat gelmez dile,
Söyle yiğit söyle hele
Bir arkadaş olur musun?
Dertlerimi açsam sana,
Bana sırdaş olur musun?
Söyle yiğit, söyle bana,
Bir arkadaş olur musun?
Benim de önümde şafaklar var, ama hiçbiri renkli değil! Artık asla mümkün olmadığına inandığım mutlak saadet ve acıma bir arkadaş bulmak şu anda bana mümkün görünüyor, önümde uzanan gelecek yıllarımın ufku üzerinde altın bir olasılık.
