Allah sana nimet verip ihsan edince sen de o nimeti dostlarından esirgeme! Senin için dertlenen kimseyi, mutlu zamanlarında da arkadaş edin!
Arkadaş! Kalb ile ruhun hastalığı nisbetinde felsefe ilimlerine meyil ve muhabbet ziyade olur. O hastalık marazı da, ulûm-u akliyeye tevaggul etmek(meşgul olma) nisbetindedir. Demek manevî olan hastalıklar, insanları aklî ilimlere teşvik ve sevk eder. Ve akliyat ile iştigal eden, emraz-ı kalbiyeye mübtela(kalb hastalikları) olur.
Mesnevi-i Nuriye - 69
“Ama bizde arkadaşını kollamak esastır. Arkadaş ne demek, kardaştan ileri.”
Sayfa 116 - Dergâh YayınlarıKitabı okuyor
Bir hayat kasırgası içinde ömür geçirenler, bir gölgelikte dinlenmek için vakit bulamayanlar, tehlikelerle arkadaş olanlar böyle geçici bir huzura kavuşunca kendi gönülleriyle hesaplaşırlar, geçmişi hatırlarlar.
Sayfa 44 - Ötüken NeşriyatKitabı okuyor
Öyle çelişkiler içindeler ki... Bir yandan bizim bir şeyler başarmamızı istiyorlar, öte yandan hamle yapınca önümüzü kesiyorlar. Eğer bir kusur yapmışsak, bunu düzeltmenin yolu azarlamaktan geçmez ki ne olur güzel güzel konuşsalar, anlatsalar, hoşgörülü olsalar, arkadaş olsalar...
Onlar gençken hiç mi hata yapmadılar, analarının karnından kusursuz mu doğdular? İnsan pek çok şeyi hata yaparak öğrenmez mi? Onların görevi, bizleri kırmadan eğitmek değil mi?
Sayfa 92Kitabı okuyor
Biliyorum Rabbim! Gam tuzağıdır varlık. Hür olmak yoklukladır. Ey cefacı dünya! Bildim sendeki kederin çokluğunu. Keder çekmeğe arkadaş isterim. Ey felek! Her nerede gam varsa, gönder benim kederli gönlüme ve sonra bütün âlemi gamdan azat et. Bu yolda azaltma nasibimi! Bana aşk ver. Ne geldiğimi bileyim, cihana; ne de zamanın nice olduğunu!
Sayfa 8 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
