Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Shade

Sonsuzluğun bir kapısı olsa ve açılsa , gitsem ve kurtulsam ,uzaklara , kaybolsam düşünmekten ve her şeyden tüm her şeyden kurtulsam yüzleşmekten de mecburiyetlerden de içinde bulunduğum sisteme göre yaşamaktan da çok yoruldum ve çok sıkıldım , sorguluyorum neden bazı şeyleri yapma zorunluluğumuz var ya, yapmasam ,düşünmesem , sanki mantığımı kaybediyorum gibi yavaş yavaş oturup sadece boşluğa ağlamak istiyorum , atsınlar bir boşluğa orda o boşlukta kalayım hep , ben beceriksiz biriyim ,başarısız biriyim,bir kere tembelim , doğru kararlar alamıyorum uzun zamandır, en basit bir şeye bile tahammülüm yok kaldıramıyorum bilmiyorum neden ama yapamıyorum , o an her şeyden nefret ediyorum , kendimi kabullenmiyorum , kabullenemiyorum, yüzleşmeyi de reddiyorum , ben artık tekneden atlamak istiyorum, derinliklerde kaybolmak istiyorum, kimse görmesin beni ,kimse bilmesin beni , kimse tanımasın beni ...
Reklam
Küllerimden Savrulurken
Düşlüyorum geceyi, Gökyüzünde kurtulmuş yüzleri , Sonra hızla uzaklaşan yıldızları , İzliyorum . Karanlıkta kayboluyor yüzler , Birden bir karanlık çöküyor gözlerime, Bende kayboluyorum , Onlar gibi. Savruluyorum geçmişe , Küllerimden yeniden doğmaya, Hangi rahme düşeceğini bilmeden , Atıyorum kendimi . Dünyanın ölümsüzlüğüne , Sarhoşluğuna, Bırakıyorum ruhumu.
İçimde biriken çığlıklar var . Ağlamalar biriktiriyorum kendime en büyük ödülü hazırlarmış gibi yol alıyorum. Sessiz ve bir o kadar gürültülü zihnim. Korkuyorum, ya kaybolursam bu gürültünün içinde ...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yalan , insanların hayatlarının merkezine o kadar yer edinmiş ki ! Kendi doğrularını kaybetmişler.
Mavi düşlerin içinde kayboldum Kayıp gidiyorum gökyüzüne Kaçıyorum yeryüzünden Yıldızlar tutuyor elimden Toparlıyorum düşmeden Eşsiz güzelliğin içinden Kaybolmak ne mümkün! Ağlar bulutlar Yağmur özgürlüğüne kavuşmuş Özgür bırakmış ruhunu Yeryüzüne düşerken
Reklam
İnsan ne zaman pes eder ? Vazgeçtiğinde mi , Kaybettiğinde mi?
Kırgınım, Ay bile sırtını döndü geceden Boğazımda kelimeler düğümlendi Gökyüzüne bakarak nefes alırdım Ama artık yetmiyor bana Ulaşamadıklarıma ,hasret duymaktan yoruldum.
Rüzgarın seni buradan uzaklaştırmasına izin ver
Rüzgarı hissediyorum ve kanatlarımı açıyorum
Gökyüzüne bak ve kendini dinle.Kapat kulaklarını dünyaya.
Reklam
Ya kayboluyorsak zamanın içinde ...
holm
Gözlerimi kapatabilseydim Rüyalar elimden tutardı Yükselir süzülürdüm yeni bir gökyüzüne
İnsan , insan olabilmeyi neden başaramıyor ? Neden ekstra bir çaba gerekiyor bunun için günlük hayatımızda bile acımasız insanlar arasında savaşıp duruyoruz .
137 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.