İSFAHAN: NISF-I CİHAN
İsfahan; İran'ın orta batı kısmında, yüksek ve genişçe bir yaylada Zâyenderûd nehrinin sol yakasında kurulmuş kadîm bir şehirdir. İslam medeniyetinin zevkini, asaletini asırlar öncesinden günümüze taşıyan bu şehir için XVII. yüzyıldan itibaren "İsfahan nisf-ı cihan" (İsfahan dünyanın yarısı) ve "İsfahan nakş-ı cihan" (İsfahan dünyanın süsü) tabirleri kullanılagelmiştir. Tarihi M.Ö. 3000'li yıllara kadar uzanan şehir, Elamlılardan Sasanilere, Selçuklulardan Safevilere kadar pek çok devletin yönetimi altında bulunmuştur. Şehir, Hz. Ömer (ra) döneminde Nihavend Savaşı'nın ardından fethedilerek İslam toprağı olmuştur (644). İsfahan'da Selçuklu dönemi eserlerinden Cuma Camii'nin yanı sıra altın çağını yaşadığı Safeviler döneminde pek çok abidevi yapı inşa edilmiştir. Şah Meydanı, Mescid-i Şah, Alî Kapu Sarayı, Kayseriyye Kapali Çarşısı, Siyûse ve Khaju Köprüleri, Çehelsütun (40 Sütun) Sarayı ve Heştbeheşt (Sekiz Cennet) Bağı bunlardan yalnızca bir kısmıdır.
Kitaplar Üzerine
Kitaplıklı evde büyümek ile kitaptan bihaber büyümek arasında uçurum olduğunu düşünüyorum. Geçenler de söylemiştim yine söylüyorum bunu hamaset olarak düşünmeyin; doğduğum evde Kur'anı Kerim hariç kitap yok idi. O kutsal kitap zaten onu ayrı tutuyorum. Ve şimdi 1000 adeti geçti. İçlerinde okumadıklarım da var elbette son 8-10 yılımı kitaplara
Asırlar öncesinden kaybetmiş,
araya araya zar zor bulmuşum gibi derin hasretle, heybetli bir sarılmaya ihtiyacım var sana.
Nasıl bir his biliyor musun sana sarılmak
Kollarımın arasında küçücük kalmış kaybolmuş gibisin ama koskoca kainatı sığdırmış gibiyim.
Senin her cümlen bende derin mana
Dilinden dökülen ya yara olur ya da şifa
Yara da olsa layıksın
Şifa da olsa layıksın
Dizginleri elinde olan gönlümün tahtına
Sana tutsak olmak özgürlüğümdür benim
Benim yaşamımı sürdürüyor senin nefesin
İster yar ol,
İster yara
Lütfun da başım üstüne, kahrın da
✍️ Murat Çağlar