Aşk maddeye esir olmamaktır. Allah'a yani sonsuz birliğe ulaşmaktır. Fertte cemiyeti , insanda insanlığı sevmektir. Şekle değil, tecelliye bakmaktır. Her yerde ve her şeyde onu görmektir.
İnsan zincirler içinde uyanır, fakat ancak kendi çabalarıyla özgürlüğünü kazanır.
Şiddet ne kadar yüksekse, devrim o kadar hızlıdır.
Bir devrim insanlığı ilerletmiyorsa, ona başarılı gözüyle bakılamaz
Şeytani* demekle kastettiğim şey, her insanın temelinde ve özünde yatan o doğuştan gelen huzursuzluktur ve bu huzursuzluk onu kendinden çıkarır, onu kendinden alıp sonsuza, asıl olana sürükler, sanki doğa her bir ruhta, o ilk kaosun dışa vurulmamış, tedirgin bir parçasını bırakmıştır; bu parça ise gerilim ve tutku yoluyla o insanüstü, algı ötesi
