İnsanlar gidiyor, insanlar değişiyor.. Dur diyemiyorum, hafız..!
Diyebileceğim tek şey kalıyor geriye;
"Sevmeyin..!"
İnsanlar alışık değil sevilmeye ve bari sevecekseniz de, cesareti olmayan birini sevmeyin.. Onlar gitmesini biliyor, sevmesini değil, diyorum ama dinlemiyorlar.. Dinleyeceklerini de sanmıyorum..
Dinlemedikleri için de şu malum durum teşrif ediyor hayatlarına; Düşünüyorlar, düşünüyorlar sonra kalkıp çay koyuyorlar.. Çünkü, ellerinden ancak bu geliyor..
İstiyorum ki, güzel gülen insanlar, ağlamasınlar..
Yani; gemiler batınca, acır mı denizin canı bilmiyorum ama böyle bir duruma muzdarip olmuş her insanı görünce benim canım acıyor..
Canım bile bana acıyor hafız..!
Beni biliyorsun, her şeyi içime atarım ama atmak istemiyorum artık bu saatten sonra..
Çok zor artık, avaz avaz susmak hafız..!