"Cihânı hiçe satmaktır, adı aşk
Döküp varlığı gitmektir, adı aşk..."
Sayfa 65Kitabı okudu
"Sor, " diyor. "Bu kadar susma. Nerelere sürükleniyorsun? Bu kadar uzaklara kovulmak olur mu? Suçun ne?"
Sayfa 73Kitabı okudu
Ayrılığa yürütmek hangi bedduanın hakkıdır ki
Bir kahırlı bedduanın okuna mı uğramıştım. "Çöller ayağına yol olup dolansın, tüm ayrılıklar hasret olup yüreğine asılsın." diye.
Sayfa 71Kitabı okudu
Gidenlere alışkın kalbim bir ilki daha nasıl yaşayacağını düşündü.
Sayfa 127Kitabı okudu
Bilmediğim bir huzur kalbimin derinliklerine indi. İlk kez mutlu oldum, kendimi hafif ve farklı hissetim. Ruhum ilk defa mutluluğun sırlı dünyasında gezindi.
Sayfa 54Kitabı okudu
Sevilen kalpten sevildikten sonra,
Halbuki kalp için mesafenin ne ehemmiyeti olabilirdi?
Sayfa 62Kitabı okudu
Hayatıma ayrılık, yüreğime gariplik değiyor
İbrahim'de sabır ve tevekkül, bende ise dinmek bilmeyen gözyaşı vardı.
Sayfa 72Kitabı okudu
Sevgiyi susturmanın tek yolu kelamı susturmaktır
İbrahim ile aramızda kelam küskün, söz kırgındı. Dimağımda kırgın kelimeler ürkek ve titrek dolaşıyordu.
Sayfa 75Kitabı okudu
Gözlerime değil, kalbime değdi bakışı...
Ela gözlerinde tevekkül ile hüznü, merhamet ile acıyı, hasret ile özlemi bir anda yakaladım...
Sayfa 100Kitabı okudu
Sevgide mekan olurdu,aşkta ise asla.Aşk mekansızlıktı.
Aşk gizlilikti, sırdı, saklamaktı, sakınmaktı, unutulmaktı.
Sayfa 181Kitabı okudu
Rahmetin duası hep gözyaşı...
Yüreğim akıyordu bu yaşlarla dışarı. Çaresizliğimi gözyaşlarımla dua dua Rabbime arz ettim..
Sayfa 116Kitabı okudu
Rabbiyle çok konuşan, insanlarla az konuşur bilmez misin?
Ayrılığa gün değmemeliydi. O an sanki hiç gün ağarmayacak, gündüz hiç olmayacak, güneş dağların arasından artık başını uzatmıcak, ışıklarını bir daha kimseciğe vermeyecek gibi geldi...
Sayfa 69Kitabı okudu