Evde biri rüya anlatmaya kalktı mı, ninem hemen kalkıp koluna yapışır ve musluğun yanına götürürdü. Suyu açar, "Hah... Şimdi anlat, rüya akan suya anlatılır evladım..." derdi. Bir derdi olana da, "Suya koy iç!" deyişini hiç unutmam. İnsanı, yine kendi derdi iyileştirirmiş. Benim derdimi iyilestirebilecek bir su yoktu; daha doğrusu ben derdimi içimden çıkaramıyordum, her yanım su olsa neye yarardı!