Yazık! hem kıyasıya harcıyorsun kendini,
Hem gönlün yeltenmiyor hiç kimseyi sevmeye. Biliyorsun, saymakla bitmez sevenler seni,
Ama besbelli sen aşk duymuyorsun kimseye. Öldüren bir nefrettir yüreğindeki şeytan:
Hiç umurunda değil kazsan kendi kuyunu, Çekinmezsin güzelim can evini yıkmaktan Onarmak olmalıyken asıl amacın onu.
Sen tutum değiştir de cayayım düşüncemden, Yumuşak bir sevgi koy nefret yerine bir yol; Göründüğün gibi ol: cömert, sıcak, sevecen;
Hiç değilse kendine yumuşak yürekli ol.
Aşkım uğruna bir "sen" daha yarat kendine: Güzellik onda veya sende yaşasın yine.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Proteus doğası. - Kadınlar aşk uğruna, onları seven erkeklerin hayal dünyalarında oldukları şeye dönüşürler. (Proteus: Antik Yunan’da istediği şekle girebilen tanrı. Değişken kimse için kullanılır.)
Sayfa 51Kitabı okudu
Sevgi, sevileni daha da özgürleştirmelidir, ona kanatlar takmalıdır ve ona sonsuz gökyüzünü açmalıdır. Sevgi bir hapishane haline gelmemelidir. Ama sen böyle bir sevgiyi bilmiyorsun çünkü senin sevgin farkındalığın olmadığı yerden geliyor, gerçek sevgiyse sadece farkındalığın olduğu yerden gelir.
“Sahiplenmek… herkes sevdiğine, sevgilisine sahip olmaya çalışıyor. Bu artık aşk olamaz. Hatta birisine sahip olduğunda ondan nefret edersin, onu yok edersin, onu öldürürsün…
Osho
“Dünya Quasimadonunku gibi hassas olan kalpler için bir cehennemdir” - bu əsəri oxumuş olsaydı Goethe
Victor Hugo 
Notre Dame'ın Kamburu. Öz möhtəşəmliyi, dərinliyi, verdiyi mesajlar, sahib olduğu həzin, təsirli səhnələr- dram, tragediya, sevgi ilə hər oxur kimi məni də dərindən təsirləndirən bir kitab oldu. Amma düzünü desəm incələmə yazmaq içimdən gəlmədi əsəri
Biraz da veryansın edeyim
Edebi olarak çok şey katan bir kitap türü olmasada ne zaman Ahmet Batman okusam kelimelerin bir araya geldiklerinde ki o ses ahengini seviyorum ve belkide gerçekte hiç yaşayamayacağımı düşündüğüm o vıcık vıcık aşk hikayesine en sonunda yine düşüyorum galiba. Burak ölmeyecek diye umutlanıyorken bir anda ölüvermesi beni gözyaşına boğdu ne yazık ki. Güzel seven adamların ömrü kısa oluyormuş hikayelerde bile bu böyle. Gerçek hayattaysa en çok kendinden nefret ettiren sevgi neymiş aşk neymiş zerre haberi olmayan erkekler yaşamaya devam ediyor büyük bir haksızlık bu en çok da öyle erkeklerle yaşamak zorunda kalan kadınlar için. 
Ahmet Batman ( Konu nasıl buraya geldi bilmiyorum galiba fazla abarttım amaaan benim incelemem sonuçta kime ne ?)
Yakamoz& Papatya -9
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Neden?
Öncelikle aşk ,sevgi ve benzer çoğu şey neden metalaştırıyoruz ki ? Bilinmeyen Şaheser" sadece sanatla ilgilenenler için değil, insan doğası ve tutkularıyla ilgilenen herkes için ilginç bir okuma olabilir.Neden sevdim , benim gözümle bakar isen anlardın.Seni seviyorum ve sanırım senden nefret ediyorum , bana zararın olduğunu bile bile seni seviyorum demenin başka şekli.
Sayfa 84 - PrenhoverKitabı okudu
Aşk ve delilik
Bir gün tüm duygularımız bir körebe oynuyormuş. İşte mutluluk, aşk, kin, nefret, merhamet, sevgi, yalan, delilik aklına ne geliyorsa. Tabiki bizim gözlerimiz kapalı. Sevgi bir ağaca gitmiş. Nefret farklı yere. Yalan dağa gidiyroum demiş, suya kaçmış. Delilik ortada geziyormuş. Sonra bir gül açılmış ve gül aşkı çağırmış. Gel bana sığın sen çok güzelsin demiş. Gülün içine sığınmış ve gül bir anda kıpkırmızı olmuş.
Sonra gözler açılmış tüm her şeyi bulurken, delilik elinde bir sopa ile aşk burada diyip gülün üzerine vurmuş. Veee aşkın bir gözü kör olmuş. Aşk demiş ki sen benim gözümü kör ettin ne yaptın bana demiş. Delilikte özür dilerim ben bundan sonra senin yanındayım demiş. Her zaman bir kolunda olacağım demiş.
Yani gözü kör olmuş aşığın yanında her zaman delilik vardır. Ve aşk her zaman kördür. Delilik onu yönlendirir ve aşık olur..