Belaların nereden geldiğini bilmemek, belaların en büyüğüdür.
Dinin saf ve katıksız bir su gibi kalması için daima helal rızık iste. Haram rızık peşinde koşanın kalbi teni içinde tamamıyla ölüme mahkumdur.
"Zamanı gelmeyince ne işin olursa olsun,
Sana yararı olmaz, dostun kim olursa olsun."
İnsanlar maşuk aramıyor, bencil duygularına köle arıyor.
Köle buluyor ama aşkı bulamıyor.
Uçuruma düştüm. Ardımdan dağlar yuvarlanıyordu yine de dolmuyordu düştüğüm uçurum.
Aşk, müthiş bir lezzete sahip özel bir ıstıraptır. Bu acıyı ancak kalbinde taşıyanlar bilir. Bu acıyı taşıyanlar, her şeyde Hâk olduğunu ve her şeyin Hâkk'a götürdüğünü görürler. Hâk'tan başka hiçbir mevcudun olmadığını da bilirler. Bu hakikati idrak sürecinde âşıklar Hâk'ta yok olurlar.
"Dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim sana, bir şeyler anlatacağım bütün kulaklardan gizli, herkesin ortasında konuşacağım; ama senden başka duyan olmayacak söylediklerimi..."
Sayfa 66Kitabı okuyor
İnsanlar maşuk aramıyor, bencil duygularına köle arıyor. Köle buluyor ama aşkı bulamıyor.
"Dün, dünle beraber gitti cancağızım
Ne kadar şey varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım"
Mektuba devam
Ah ah!
Gönlüm çilem, aşkım, kederim, acım, gönlüm!
Sustukça hoş geçimlim,
dile geldikçe parlayan alevim.
Kopup saçılan gerdanlığında soylu nedimelerin, savrulan incileri yere inen hüzünlerim.
Aramadan bulduğum yola koyulmuş göçüm.
Sayfa 127 - Kapı Roman YayınlarıKitabı okudu
Korkularıyla yüzleşmekten korkan toplumların en kolay becerdikleri husus, aşkı lanetlemektir. Çünkü toplum, yüce aşkın gerçekleşmesine karşıdır. Sufiliği şekilden ibaret sananlar ne bilsin aşkı? Gerçek Müslüman aşktan korkmaz.
Şeytan zehirdi, yılan değildi. Şeytan dil bile değildi. Sadece ve sadece yılanın dilindeki zehirdi.
Mevlana’nın Mektubunu Okumaya Devam Ediyoruz
Ey kalbimizde olan Nur!
Gel didinmelerimin ve arzumun sonu gel. Hayatımızın senin elinde olduğunu biliyorsun. Hayatı, kullarını sıkıntılı yapma gel.
Ey aşk! Ey Maşuk!
Engelleri AŞ ve inadı bırak da gel.
Ey hüthütlerin sahibi olan Süleyman!
Lütfedip de bizi aramak üzere gel.
Ruhlar senin kaybolmandan ötürü inleyip feryat etmedeler; miadını doldur da gel. Ayıplarını ört, iyilikleri saç, cömert olanların âdeti de böyledir, gel. Farsça ‘gel’ nasıl derler? “Biya” mı?
Ya gel veya bizim davetimize hak ver de gel. Geleceğin zaman muradımız ne de açılır. Gelmeyeceğin zaman da muradımız ne de kesat olur; gel. Ey Arab’ın Küşadı!
Ey İran’ın Kubad’ı!
Kalbimi hatıranla fethedersin, gel.
İçim sana gel deyicidir.
Ey varlığından olacak olan varlık, gel..
Gittin ya. Kalsan güzel olurdu, gitmişin neye yarar?
Sen gittin ama bak senle ilgili olan bir şey bende. Sensizlik bende. Gittin. Heyhat! Pervaneye döndü narin yüreğim sensizliğinde.
Her yalnız âşık değildir, ama her yanmış aşkın kuytusunda yalnızdır.
Ateşinden değil,
Ateşsizliğinden yanmışım diyorum.
Ey aşkın sesi, nefesi
Gel bir an evvel.
Dinsin artık kıyametin gürültüsü…
Sayfa 126 - Kapı Roman YayınlarıKitabı okudu
Aşkın özü; gam ve özlemdir.
Aydınlanmış insanlar yöneticilerin tutsakları olmazlar. İnsanlar kararlıysalar, yazgıyı alt edebilirler; irade yoğunlaştığında, enerjiyi harekete geçirebilir. Aydınlanmış insanlar geleneklerin kendilerini bir kalıba dökmesine izin vermezler.