SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
AŞKTAN ÖTE YOL YOK
Çok sevgili kuzenim 
Pınar Çakar kitap yazdığını onunla görüşmememden ötürü sonradan öğrendim. Kendisi sağolsun kitabını hediye etti . Bir süredir benle olan bu kitabı okumak bu vakte kısmetmiş. Kitabın deneme türünde olduğunu görünce bir geripsemedim değil çok okumadığım bir tür olduğu için yorumlamak zor geliyor. Kitap aslında aşkın evrelerini anlatıyor diyebiliriz yazarın gözünden aşk nedir kime duyulur ve aşkın türünden evrelerine ayrılığına kadar yazarın kendi gözlemleri deneyimleri ve edebi görüşü ile harmanlanan bir eser olmuş . Bunu yanı sıra çok ama çok beğendiğim şiirleri de eserine katarak aşkın edebi anlamdaki yerini de göstermiş oldu. samimiyetle yazılmış ve oturup sizinle konuşurmuşcasına bir eser . Memnun kaldım başarılarının devamını dilerim ...
Aşk, kimsenin bilmediği bir
Sırrı öte taraftakine vermektir.
Ve onu verdiğimizde artık öte
Taraf kalmaz.
YARALISIN
Dalıp dalıp giden bakışlarını
Bir uçurumun dibinde buldum.
Yaralıydı
Üstelik kan kaybediyordu unutlarım
Bilirsin, aşktan öte
Can gibi sevdim seni.
Nasılda hasretti
Yüreğim maviye
Ve sınırsızlığına özgürlüğün.
Sevgim hala amatör
Hala çocuksu
Ve içimde hala
Seni yitirmek korkusu.
Sayfa 13
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
"Şimdi romantizm üzerine güzel denemelerimiz var, güzel sevgi hikayelerimiz var, anılarımız var; şimdi olup biten, hızlı tükenen, artık açlık çekmeden kendisini
hemen doyuran aşklarımız var, doygunluktan öte olmayan duygularımız var. Sevmenin tehlikeye atıldığı günler geride kaldı, tehlikeye zaman bile yok artık. Bir zamanlar aşk tehlikenin kendisiydi, şimdi aşk için hiçbir tehlike yok çünkü artık kısa ömürlü. Nedenler bitti, sonuçlar önem kazandı. İçgüdüler duyguları deforme etti, öyle acıya eğilimli günler de kalmadı. Güçsüz kaldı insan her yönden, sevgiden, aşktan. Güzel nimetleri mahvetti insan, kader deyip
şimdi geçti köşesine. Şimdi köşeye geçenlerin trajedisi sergileniyor. Açık gözle bakmak mubah!"
Sayfa 38Kitabı okudu
"Aşktan Da Öte"... Güzel bir fon müziği... Seksenler dizisinden bilirsiniz...
Küçük burjuvanın hayatını anlatan, onun zaaflarını, onun adiliklerini dünyanın en büyük kahramanlıkları, en asil heyecanları gibi gösteren hikayelerden illallah dedik artık. Bütün ıstıraplar aşktan doğuyor. Oysaki öte yandan milyonların, milyarların ıstırabı var. Ama ne yazık ki biz o insanı tanımıyoruz. Girmişiz küçük burjuvanın içine, yuvarlanıp gidiyoruz. Başka cemiyetlerin, başka sınıfların adamı olduğumuzu bile bile. Bizim dertlerimiz, içinde yaşadığımız adamların dertlerine benzemiyor. Ne parada gözümüz var, ne pulda. Geçenlerde bir kadın, "Benim için şiir," diyordu, "beyaz bir otomobildir." Biz, en küçük menfaatlerini bile korumaktan aciz zavallılar, nasıl onlarla bir oluruz. Biz, tanımadığımız o büyük sınıfın, o fakir sınıfın adamıyız. Ama tanımadığımız için de onlardan, onların hayatından bahsedemeyiz. Üstelik tehlikeli bir iş o. İnsana sol diyorlar, komünist diyorlar. İyisi mi, bir yazar hep suya sabuna dokunmayan yazılar yazmalı. Ben de öyle yapacağım.
Sayfa 19
Aşırı bir ana-baba sevgisi, erken bir şehvetlilik doğurabileceği, çocuğu “şımartacağı”, bir zaman süresince aşktan vazgeçmede ya da ölçülü bir aşkla tatmin olmada güçsüz kılacağından, zararlı bir hal alır. Ana-baba sevgisi gereksiniminde çocuğun doymaz görünmesi olgusu, sonraki bir nevrozun en iyi belirtisidir ve öte yandan, onlar büsbütün nevropat ana-babalar olurlar; bilindiği gibi, ölçüsüz bir sevgi eğilimindedirler, okşamaları ile çocuğun nevroza eğilimlerini uyandırırlar.
