Aslı
@asli_d
Lisans
İstanbul Üniversitesi
1046 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Gerçekten muhtar olsaydım neler yapacağımı mı merak ediyorsunuz hocam... Bunun için sabahlıyor olmamalıydım.
"Gerçeğin, sahtekarlar tarafından taklit edilemeyecek bir sadelik özelliği var."
Okur Takip Önerileri
Az önce son görüşeceğim Suriyeli sığınmacıyla yaptım mülakatımı. 16 yaşında Fatma. 45 dakikalık bi görüşmeydi. Benim ablam yok ama sen benim buradaki ablam oldun dedi. Bolca dua ile kapattı telefonu. Sanırım tatmin olduğum en büyük şey, birilerinin hayatına dokunmak.
Bizim bahçemize gelip bi daha beni bırakmayan bi kedi vardı. Her gün onu besledim, kucağıma aldım asla kalkmadı beni bırakmak istemedi. Sürekli miyavlardı ben onu okşayınca sustuğu için konuştuğunu falan sanıyordum mırladıgını düşünüyordum. Paraziti için veterine götürdüm ve 1 haftadır denemediğim şey kalmadı, iğne vurduk vitamin verdik serum takıyoruz 4 gündür veterinerler dişini çekti çürük diye, ağzında yaralar varmış ne yapsam olmadı başında bekledim benimle uyuttum (zaten kendisi geliyordu sabah yanımda görüyordum) sadece rahatsızlandıktan sonra eve geçirdim zaten ama hep bakıyordum normalde de bahçede. Az önce can çekişerek solunum yetmezliğinden öldü. Kurtaramadık. Onca şeye rağmen. Ben hiç bu kadar sevgi dolu bi kedi görmemiştim. Kabullenemiyorum. Çok kötü bir gece benim için. Çok kötü oldum. Eksikliğini hep hissedecekmişim gibi. Daha az önce kucağımda serum veriyordum. Aklım almıyor hala. Nasıl kurtaramadım onu ben...
İstilaya uğruyorum, hasta olduğu için eve geçirdiğim kedi tarafından, imdat ya. Onu besleyen tek kişi ben değildim ama eve aldığımızdan beri sadece benim kucağıma delire delire geliyor. Israrla kucağıma geliyor, ama rahatsız olduğu için kucağıma alıp uyuyamam, kucağıma gelince taşıyıp yerine koymama rağmen ısrarla geri geldiği için bu gece bana uyku haram galiba. Dünyadaki en kucakçı şey olabilir. (Bolca kalp emojisi)
"...birine aşık olmaktan ziyade, bir imge ya da ideali sevmek: Aşk'a aşık olmak."
Eve sürekli hasta kedi getirdiğim için bi gün annem beni evden kovacak ama ne zaman bilmiyorum.
Az önce bir iletiyle karşılaştım. Hemcinsim tarafından yazılmış. Milliyetçi duyguları kabarık bir arkadaş sanıyorum. "Benim başıma böyle bir şey gelse (şiddet darp taciz vs.) Hakkımı sosyal medyada aramam benim devletim var" demiş. Dilerim o hanımefendi herhangi kötü bir olay yaşamaz, görüruz devlet kadının mı yoksa tacizcinin mi yanında duruyor. 9 defa şikayet edilmiş adam hakkında hiçbir işlem yapılmadıgı için dün sokak ortasında bir kadın bayıltılana kadar tekmelendi kendi çocuğunun önünde. Bu mu masal? Asıl sizin bu yaptığınız masal. Eskiden var mıydı bilmiyorum ama, bu ülkede adalet, hak, kadınlar için yaşama hakkı masal asıl.
Ve belirtmek isterim,
KADIN CİNAYETLERİ POLİTİKTİR.
Siyaset ya da hak savunuculuğu hakkında konuşmak veya tartısmaktan hoşlanmadıgım için yorumları kapatıyorum. Feminist de değilim. Herhangi bir ideoloji altında da değilim. "Kadıncı"yım evet, haksızlığın karşısında olduğum için ama. Bir erkek aynı şeylere uğrasa, yine karşısında dururum. Tacize uğramayan, darp edilmemiş kadın oranları açıklanıyor. Ben de kadınım. Hiç mi gözünüz görmüyor. Siz kadın halinizle hiç mi sözlü tacize uğramadınız? Umarım hakkını çaresizce sosyal medyadan aramak zorunda kalmazsın. Yazık.
Pessoa çok çelişkili adam. Herkes kendi içinde öyle ya da böyle çelişkilidir. Bu yin&yang/ iyi&kötü gibidir içimizde.
İçimizdeki düaliteyi anlamak gerek. Pessoa da bu kutuplaşma çok bariz görünüyor. Bazen kafamı karıştırıyor. Bazen ne yazsa hak veresim geliyor.
Dışarıya uzanmaya gerek yok
Daha iyi görebilmek için...
Bekle biraz
Kendi varlığının merkezinde.
- Lao TZU