Çok kalp kırıkları var aramizda. Çok söylenmemesi gereken söz ve davranislar var..Özlem duygusuyla başetmeye çalışsamda zorlanıyorum..
O kadar koşuşturmanin arasinada bunu nasil sokuşturabiliyorum o da ayri bir konu...Yinede sessizlik en iyi ilaç. Bazen düşünüyorum bazende unutuyorum. Nötrleşerek yoluma devam ediyorum sanırım.Hayatımda asla keşke demem ama ilk keşke cumlelerimi Seninle kurmuşum istemsizce devamda ediyorum. Bu nedir bir vebaysa çözumu nedir. Bir sonraki insanlik dersi konusumuydu yaş alırken ögrenmemiz gereken. Belirsiz...Kadere inaniyorum.Neyse ne istediklerim olacak!.. Amma seninle amma sensiz.Keşke seninle olsaydi tüm düşler..Sana bedduayi biraktim.Rabbinle imtihanin.🤲
Bugün 17.07.14 ten Beridir.Tek Başima Nefes alamadığım ilk gün. Bakılmasın böyle dediğime kendi kendime bu süreçte çoğu zaman yalnızlıkla birlikteydi savaşım.Kalbimi hunharca savuracak birine birakip kendimle savaş halinde. Vee 250224..Kırık dökük Güvensiz bir Kalbi alıp yerine koyduğum tarih.. Asla unutmamak için yaziyorum buraya.. Çünkü Asla Hiç birşey eskisi gibi olmacak..Herşeye hakettiği kadar değer..Ahlar edildi Gemiler yakıldı. OKoskoca kibirin koskoca Yalanlarin Sorumsuzlukların. Nasıl yıkılacağini yakından bizzat takip edeceğim. Sizde öyle yapin.. Eserinizle gurur duyun e Artık. Selametle...