Çok güzeldi. Sokak Nöbetçileri’nin her zaman benim için ayrı bir yeri olacak zaten. Samimiyetleriyle, sevgileri, merhametleri, vicdanları, acıları, acımasızlıkları, vicdansızlıkları ve umutlarıyla kalbimdeki tomurcuklara çiçek açtıran Sokak Nöbetçileri her zaman benim bir tanem olacak. Çok seviyorum, ne desem bilmiyorum. Yankı… Seni anlatmaya kelimelerim bile yetmiyor. O kadar farklısın ki dilim seni konuşamıyor. Belki bu sevgimin nedenini ergenliğe bağlayacaksınız ancak öyle değil. Derinlerimde bir yerde o sevgi bekleyen erkek çocuğuna olan sevgim. Ne yaparsa kızamadığım biri, sanki her şeye bir açıklaması varmış gibi. O yüzden sonda yaptığı şeye de kızamadım ben. Ne desem bilemiyorum şu an çok kafam karışık kitap beni duvardan duvara vurdu yemin ederim savaştan çıkmış gibiyim.
