Uğur aslan
@asslanugur
Barman
Önlisans mezun
İzmir
İzmir
11 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“Çünkü o kadar acıdan sonra, yola çıkanla hedefe varan aynı kişi olmaz.”
Zamir, Hakan Günday
"hiçbir zaman sandığım gibi değilim. kendim sandığım varlık bile durmadan değişiyor, öyle ki, çoğu zaman, ben birleştirmesem, sabahki varlığım akşamki varlığımı tanımayacak."
Hava bir apartmanın 7. katınından yüzüstü atlamak için mükemmel.
Okur Takip Önerileri
İyiler erken ölür. Çünkü iyi kalarak yaşamanın ne zor olduğunu fark ederler.
Sonrası biraz bulanık. Başka bir şeyi ararken bulunan bir şey gibi. Yarım kalmaya mecbur bir sevinç. Elimizde bir bilet var ama ne tam ne öğrenciyiz. Tanrım bu kare bulmacayı sen hazırlamışsındır umarım. Çünkü çözemedikçe beni sinir eden şey, onu benim kadar günahkâr birinin hazırladığını düşünmek.
Aralık ayının bir cumartesi akşamıydı. Odamdaydım, her zamankinden daha çok içmiş, sigaraları birbiri ardına yakarak kızları, kenti, işleri ve önümdeki yılları düşünmüştüm. Geleceğime baktığımda gördüklerim hiç iç açıcı değildi. İnsan düşmanı veya kadın düşmanı değildim ama yalnız kalmayı seviyordum. Küçük bir odada içki ve sigara içerek yalnız olmak güzeldi. İyi eşlik etmişimdir kendime hep.
"Bazen yaşamın o kadar içini görebiliyorum ki birden doğrulup çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum."
Nietzsche Ağladığında, Irvin D. Yalom
UYUTULMAK
Her seferinde başka kitap
Ama aynı kahveyle oturur
Hep aynı köşesinde.
Küçük bir de not defteri yanında
Belki işe yarar fikirler gelir diye aklına.
Aylardır işsiz, vazgeçmiş artık aramaktan.
Elini eteğini çekip her şeyden,
Kitap okuyup kahvesini içiyor ağırdan.
Sabah dokuz da başlıyor telefon trafiği,
Alacaklıları tarafından.
Telefonu bir köşede, kendi başka köşede.
Umursamıyor çalan telefonları,
Umursamıyor alacaklıları,
Umursamıyor artık nefes bile almayı.
Tek bir çabası yok, vazgeçmiş her şeyden.
Uyutulmayı bekleyen hasta bir köpek gibi.
Aslan Uğur
Hayatıma giren insanların neden hayatıma girdiğini bilmiyorum çoğu zaman. Damdan düşer gibi hayatıma girip aylarca bazen yıllarca benimle takılıp sonra hiçbir şey olmamış gibi çekip gidiyorlar.
Tam 23 kere intihara kalkışmış ve her birinde de inatla hayata itelenmişti Ümit Yaşar Oğuzcan. Pek kişi bilmez bu hikayeyi, “Acılar denizi” şiirinin nereden geldiğini ve asıl vicdan azabının ne olduğunu.
Ümit hayattan kopmak için çok çabalamış lakin başaramamıştır, babası Lütfü bey, annesi Güzide Hanım kahrolur oğullarının vaziyetine. Tabii bir
Hikayeme böyle başlamak istemezdim fakat bu karanlıkta ancak bir sigara yakılır.
Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum. Bir yağsam pahalıya malolacağım.
Didem Madak
''Fark ettim ki, ne yaparsanız yapın hepsi bir zaman kaybı olmaya mahkum. O yüzden delirseniz de olur.''
Jack Kerouac
Neredeyse bir hiç olarak doğarsın. Bir o yana bir bu yana yalpalar durursun. Sever, üzer, çeker, çektirirsin. Çalışır, öğrenir, didinirsin. Zamanla biri olursun. Sonra gene... günün birinde ölür, neredeyse bir hiç olursun. Hepsi bu.
Kadınlar hep giderdi, geriye bir şey kalmazdı. Kül tablası, boş masa, rakı şişesi, yalnız kalacağın karanlık bir oda, karamsarlıklar, yitirişler.. Bazen oda bulamazdınız. Sokakta kalırdınız. Tek çare bu olmuştur. Gregor da tam böyleydi, kendi içinde sessizliği fazla ama aynı zamanda fırtınalar esen biriydi.
Gregor: Evdeki Gergedan/ Devrim Altıkulaç
Uykusuz bir gecede yatağımda debelenirken anlamıştım aslında kimseye yardım edemediğimi. Edemeyeceğimi. Onca çaba, onca uğraş hepsi boşunaydı. Kumun üzerinde kürek çekmeye benziyordu. Küreğe her asılışımda olduğum yere saplanıyordum. Farkında değildim.