Velhasıl ne diyordu Derviş Dede, "Şerdeki hayra bin şükür olsun. "
Sayfa 18Kitabı okudu
Yıllarca kendimiz oldurmaya çalışarak asıl hatayı biz yapmışız. Oysaki tek yapmamız gereken Mevla'dan dilemekmiş, bilememişiz. Şimdi O'na başımızı yerden kaldırmadan şüktetsek bilmem ki yeter mi?
Sayfa 18Kitabı okudu
İnsan evladının idraki o kadar çünkü. En müthiş güzelliklere dahi zamanla alışıyor, onu sıradanlaştırıyor ve elindekinin kıymetini de ancak yokluğunda anlıyor.
Sayfa 65 - Cezve KitapKitabı okuyor
Yıllar geçti... Ben bir taşralı tecessüsüyle sürüklendiğim o gürültülü dünyadan, kitapların âsude inzivasına iltica ettim.
Sayfa 152
Duvarları kurşundan örülmüş, kankırmızı
Kapısından cephenin gözyaşları sızıyor
Yerle yeksan olacak cellâdın en arsızı
Kervankıran asude mersiyeler yazıyor
Sayfa 20Kitabı okudu
Ne demiş Tabduk Emre?
Uyanma vakti geldiyse bir uyandıran olur elbet. Kimine Hızır, kimine uçan kuş, kimine biten ot, kimine açan çiçek, kimine akan su, kimine dilsiz taş...
Yaradan sana bir musibet yaşattıysa mutlaka bunun sonucu senin için hayırlıdır. Süreçten bahsetmiyorum dikkat et. Süreç acıtsada sonuç şifa vericidir.
Bir şeyi henüz bilmiyorsan belki de bilmemen gerektiğindendir. Parçalar hakkında hüküm vermek için aceleci olma. Bütün ortaya çıkmaya başladığında her şeyi apaçık göreceksin. Hakikati arayanın Allah her daim yardımcısıdır.
Fırtınadan ilk çıktığında ilk girdiğin zamanki insan değilsindir. Fırtına işte bu yüzden var.
Bak ki Mevla'nın planına, mutlak bir bildiği vardır,
Şerrin içine gizlediği ne çok hayırlar vardır.