Siyah İnci
Herkese Merhaba <3
Bugün Anna Sewell’in tek romanı olan Siyah İnci’nin yorumuyla geldim. <3
Konusundan kısaca bahsetmem gerekirse;
Başkahramanımız Siyah İnci iyi eğitilmiş, güzel huylu, çalışkan ve çok güzel bir at.. Evet evet yanlış anlamadınız bu kitapta başkarakter bir at ve bize hayatı boyunca başına gelen olayları anlatıyor.
Yazar on dört yaşında bir kas hastalığına yakalanarak kısmen yatalak olur ve kalan yaşamında seyahat edebilmek için küçük iki tekerlekli arabasını çeken ata bağımlı olarak yaşar. Siyah İnci’yi hastalığının ölümcül olduğunu öğrendikten sonra, son beş yılında yazmıştır.
Kitabın esin kaynağı, hayvanlara eziyet edilmesine, özellikle de koşum atlarına sabit mengene kayışı takılmasına duyduğu büyük öfkedir. Amacının, “İnsanları atlara şefkat ve sevgi göstermeye, anlayışlı davranmaya teşvik etmek” olduğunu yazmıştır.
Kitap yazarın ölümünden birkaç ay önce yayımlanmış ve tüm zamanların en çok okunan klasikleri arasına girmeyi başarmıştır.
Kitap sade bir dil kullanılarak yazıldığı için çok çabuk ilerliyor. Hasan Ali Yücel klasiklerini okumaya yeni başlayanlar içinde iyi bir tercih olacağını düşünüyorum.
Hayvan dostlarımızı sevelim ve koruyalım! diyerekte yorumumu sonlandırıyorum <3
OKUYUN OKUTUN
Kitapla Kalın
Sevgiler <3
“Anlaşılan bunca adaletin, suç ve cezanın, görkem ve şatafatın ve onca doğruluğun ardında öfke varmış, onca düzeni sağlayan meğer korkudan başka bir şey değilmiş.”
Kitabın konusuna geçmeden önce, samimi bir şekilde birkaç küçük eleştiride bulunmak istiyorum. Anlatıcı rolünü kahramanın üstlendiği kitapta distopik bir evren kurulmuş. Yazarın hayal gücüne sağlık, baştan aşağı sıfırdan oluşturulmuş bir dünya okuyucuyu bekliyor. Ancak bu evreni tanıtmadan ve tanrısal anlatıcı yerine karakter bakış açısından anlatım ile okuyunca, olayların içine girmekte ve evreni zihnimde canlandırmakta çok zorlandım. Okuyucular, sonsuz azap yurdu, öfkeli kafatası, zamanın ötesi, geleceğin kıyısı, doğruluklar köprüsü gibi kavramları olayların akışı içinde öğreniyorlar. Yazarın kitabın arkasında bir mini sözlük veya terimler dizini oluşturması, kurgu içinde derinleşmeden daha akıcı bir okuma deneyimi sunabilirdi.
Gelelim kitabın konusuna: Evrenden bağımsız bir yerde, sonsuz azaplar yurdunda başlıyor hikaye. Her gün, her saat tekrar tekrar azabın yeniden başladığı bir dünya. Alemin yeni üyesi Can, sevdiceği Rüyam sayesinde bu azap yurdundan kurtulmayı başarır. Zamanın Ötesi'ni Alem'den ayıran solucan deliğine yaklaştıkça, hafızası yerine gelmeye başlayan Can’ın ilk aydınlanmaları başlar. ‘Alemin Yeni Üyesi’ Can ile birlikte fantastik ve bilimkurgusal öğelerin harmanlandığı, okuyucuya felsefi bir macera sunuyor.
Minik Bir Not: Küçük bir sitemim de yayınevine; redaksiyon ve edisyon çalışmalarının eksikliğini okuma sırasında çokça hissettim.
Bitdi Vətənpərvərlik, sevgi, həsrət, qəlb qırıqlığı, iztirab, ata-oğul münasibəti, dostluq, mərdlik, qorxmazlıq, cəsarətin yer aldığı mükəmməl bir əsər. Sevməmək mümkün deyil. "Mən xoşbəxt bir kəpənəyəm, yaşasam da, ölsəm də..."
YÜCE BAŞBUĞ ATATÜRK DİYORKİ
Dünyanın en büyük lideriTürk Vatanın Kurtarıcısı ver Kurucusu Edebibaşkomutan ek ve en büyük Reis tek ve en büyük Başkomutan büyük Deha kutlu Türk kutlu başbuğ Başöğretmen ölümsüz lider ölümsüz kahraman Türklerin son atası son başbuğu Gökbörü Mavi yeleli Bozkurt Yüce Başbuğ Mareşal GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK'ÜN çok harika sözlerinin tümünün
Beril, İstanbul'da Ziraat Mühendisliği okumuş, organik tarım ve ata tohumuna merak salmış genç bir kızdır. Okulu bittikten sonra memleketi Göcek'e dönüp, oradaki topraklara ve halka yardımcı olmak istemiştir. Ve abilerinin desteğiyle tarlaların olduğu arazide tarım yapmaya başlamıştır.
Birgün tarlalardan eve dönerken yola yavru bir
Spoiler İçerir
Zavallı Çocuk okuması kolay, kısa bir zamanda bitirebileceğiniz fakat bitirince de üzerinizde duygusal etki yaratacak bir eser. Karakterlerin sohbeti, o güzel sözleri insanın gönlüne dokunuyor. Altını çizerek okuyan bir okur olarak, sık sık satırları çizerken buldum kendimi. Ve son sayfaları okurken de gözyaşlarımı durduramadım. Şansımdan mı bilmiyorum ama bu sıralar farkında olmadan hep mutsuz sonla biten kitapları okuyorum. Duygusal biri olduğum içinde çok etkileniyorum.
Daha fazla da uzatmak istemiyorum. Kısa ve öz anlatımıyla o nahif cümleleriyle gönle fazlasıyla dokunan bir eser.
Şefika ve Ata mahşere kalan aşkınızı dilerim en güzel şekilde yaşarsınız...
