Ve anladım ki, birçok insan sesini dışa duyuramadığı için kendi içine ağlarmış. Sevdiklerini üzmemek için güler, ruhları ölse bile onlar için yaşarmış.
Üç günlük dünya bu yahu. Birini çektiklerine say, birini sevdiklerine ve birini de beklediklerine. Çektiklerine “imtihan” de, sevdiklerine “şükür”, beklediklerine de “ya nasip” de gitsin.
Çünkü sevmek kadar değerliydi sevildiğini bilmek. Çünkü mutlu olmak kadar güzeldi, birilerini mutlu etmek. Çünkü gülmek kadar güzeldi, sevdiklerinin gülümsemesine neden olmak.
Kendini şu kocaman evrende yapayalnız hissetti. Ezbere bildiği o şarkının sözleri geldi aklına, “Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar, yeryüzünde sizin kadar yalnızım."