En önemlisi Vatan Namustur!!!
"Vatan anadır, vatan babadır, vatan senin her şeyindir diye öğretti atalarımız."
Sayfa 144 - ZENGİN YAYINCILIKKitabı okuyor
Gerçek şu ki, dünyaya binlerce yıldır hakim olan insanlık, din kitapları esas alındığında, sakat bir ırktır. Hastalıklıdır. Kardeşlerin birbirleriyle çiftleşmesinden üremiştir. Ve diğer bir gerçekse, dünyaya gelen, bilimin hasta olarak nitelendirdiği çocukların, otistiklerin, spastiklerin ve sakat olarak tanımlanabilecek insanların aslıda Adem ve Havva gibi görünebilme, gerçek atalarımız olma ve insanın ilk yaratıldığı biçimde olma ihtimalidir
Yehova, Tanrı və ya Allah
İnsanları yaradan Tanrı deyil, amma Tanrını yaradan insanlardır. Bunun səbəbini öyrənmək üçün ailədaxili münasibətlərə nəzər yetirmək kifayətdir- özündən daha mürəkkəb varlığın mövcudluğuna ehtiyac. Yeni doğulan körpə sadəcə qidalanma şərtləri ödənsə, ancaq valideyn qayğısından məhrum şəkildə böyüdülsə, inkişaf olacaq, lakin yetərli səviyyədə olmayacaq. Atalarımız valideynlərini itirdiklərini heç vaxt qəbul etmir və onları hər dəfə xatırladıqca gözləri dolur, gözlərindən necə böyük ehtiyac hissi ilə qıvrıldıqları aşkar görünür. Bəllidir ki, hamını itirən yalqız insan, həyata tutunmaq üçün ağac budağından, yorulduqdan sonra boğulacağı dənizdən, ilk yağan qarda soyuqdan donacağı dağdan xeyir gəlməyəcəyini qəbul edir. Bu zaman ona lazım olan yeganə təsəlli ölümsüz və hər zaman daxili intuisiyası ilə olsa belə, "əlinin yetəcəyi" əlçatmaz ideologiya qurmasıdır. Uzun illərdir dəyişən sadəcə bu qüvvənin adlandırılmasıdır. Məqsədi isə son insan ölənədək eyni olaraq qalacaq.
Çiğ süt demişti atalarımız
"Olur, Bazen olur... İnsan dedikleri mahlukun içinde neler kaynaştığını biliyor muyuz? Öyle anlar olur ki, en ummadığınız adam en beklemediğimiz şeyleri yapabilir. Şimdi bu pişmanlığınız bile iyi bir şey. "
Sayfa 123
Hani atalarımız ne güzel söylemiş;"Her gördüğünü Hızır bil"diye
Sayfa 14Kitabı okuyor
Semavi dinlerin tümünde görülen “nefsine hâkim ol!...” buyruğu, iştah ile günah kavramlarının çoğu zaman öyle iç içe geçirir ki, zamanla şuna ya da buna, şu ya da bu ölçüde duyulan her iştah peşinden belli belirsiz bir kirlenme ya da suç işlemişlik duygusunun belirivermesine yol açar. Meşhur “ilk günah” anlatısı bu olgunun tipik bir ifadesi olmayı sürdürür. Âdem’le Havva'nın cennetin o sıradan meyvesine karşı duydukları sıradan bir iştahın bedeli çok pahalı ödenmiştir, ödenmeye devam etmektedir, dahası ödeye ödeye bitecek gibi de görünmemektedir. Bugün dünyanın her yerinde nerede bir ıstırap yaşanıyorsa, bunun nedenini iştahına yenilmiş atalarımız yüzünden cennetten kovulmuş olmamıza bağlayan insanların sayısı ezici bir çoğunluktur.
Sayfa 35Kitabı okuyor
