Atsız ve Arkadaşları Eylemde: Fatih'in Türbesini Temizliyorlar: Atsız yine Süleymaniye Kütüphanesi'ndeydi. Oradaki tasnif işine devam ediyordu. 1952 yazının bir tatil gününde öğrencileri Altan Deliorman ve Erk Yurtsever ile Divanyolu'ndaki bir kıraathanede buluşmuştu. Sonra birlikte Fatih'in türbesine gittiler. "Türbeye
Hint bitkileri yetiştirmek gibi aşk için de hazırlanmış toprak, özel bir sıcaklık gerekmez mi?
Ay ışığında iç çekmeler, yüzüstü bırakılan ellerin üzerine akan gözyaşları, vücudu saran ateş nöbetleri, sevginin yorgunlukları..
Ateş saatlerce yanar suyu ısıtır da,
Su bir saniyede ateşi söndürür....
___Vefasızlık başka türlü tarif edilemez...
BALIKÇI
Bir balıkçım olsun isterdim
Su kenarında küçük bir tekne
Çıtır çıtır yanan bir ateş, bir teneke içinde
Oturmuşuz etrafında, hafif anason tadında
Biraz sohbet
Biraz muhabbet
Bir kaç okkalı kelâm
Bir kaç boş selam
Daraldığım zamanlarda, sığınacak limanım
Ağır yaralı mevzularda, hafif geçsin diye anım
Sayfa 22 - Ateş YayınlarıKitabı okudu
Hüküm verildiyse yollar ayrıdır
Ne yakındır bana, ne de gayrıdır
Sanmayın içimi yakan sayrıdır
Ateş olur birden, dumanı kaynar
Orda bir pencere, tüller içinde
Kerem’in âbıyla tutuşup yanmış
Kırılan camları Aslı’yı arar
Selvi’yi anlatır dağ türküleri
Bir Şirin var orda, elleri bahar
Dağlara vurayım kendimi artık
Ateş olsam, söndürüyor karayel
Kuş olsam, çare yok, uçamıyorum
Alevden bir fanus içinde ruhum
Orda bir pencere; açamıyorum
Ateş parladı. Ahmedin yüzü gittikçe güzelleşiyor, sevdalanıyordu. Ahmet uykuda mıydı, sevdada mıydı, ölü gibi yorgun muydu?
Cehennem yerinde hiç ateş yoktur, herkes ateşini burdan götürür
Cenge Giderken
Ben bir Türk’üm; dinim, cinsim uludur;
Sinem, özüm ateş ile doludur.
İnsan olan vatanının kuludur.
Türk evladı evde durmaz giderim.
Muhammed’in kitabını kaldırtmam;
Osmancık’ın bayrağını aldırtmam;
Düşmanımı vatanıma saldırtmam.
Tanrı evi viran olmaz, giderim.
Bu topraklar ecdadımın ocağı;
Evim, köyüm hep bu yerin bucağı;
İşte vatan, işte Tanrı kucağı.
Ata yurdun, evlat bozmaz, giderim.
Tanrım şahit, duracağım sözümde;
Milletimin sevgileri özümde;
Vatanımdan başka şey yok gözümde.
Yâr yatağın düşman almaz, giderim.
Ak gömlekle gözyaşımı silerim;
Kara taşla bıçağımı bilerim;
Vatanım için yücelikler dilerim.
Bu dünyada kimse kalmaz, giderim.
Mehmet Emin Yurdakul
Devrim
DEVRİM
Temiz kalan tek yerdir devrim
bütün bir yıl
kirlenen duvarda
ama görebilmek için
asıldığı çividen indirilmelidir
yaprakları biten takvim
En güzel köprü Gönüller arasında kurulandır..
En güzel göz Her şeye sevgiyle bakandır…
En güzel söz Yalansız olandır….
En güzel ateş Benliğimizi ısıtandır….
En güzel çiçek Sevdiğine armağandır….
En güzel ırmak Dost bahçesine akandır.
Tüm güzelliklerin yaşandığı, sevgi dolu bir Sabah olması dileğiyle....
Gözüme baka baka seni soruyorlar
Bizi soruyorlar, ateş ediyorlar
İçime atılanı, kaderde yazılanı
Bölünen uykuları bilmiyorla
İlahi Armağan’dan…
Peygamber Efendimi (s.a.v) şöyle buyurur:
"Şeytanın boynunu; ‘Allah'tan başka ilah yoktur; Muhammed Allah'ın resulüdür’ kelâmı ile kırınız. Sizden biri nasıl ki, düşmanına seri şekilde vurarak yahut, fazla yükü boynuna takarak belini bükerse, şeytan da bu ulvi kelâm karşısında öyle susar ve siner."
Cemaat! İçinize sinen manevi şeytanın boynunu, kelime-i tevhîdi ihlâsla söyleyerek kırınız! Mücerred kelime ile de yetinmeyiniz. Tevhid kelimesi, şeytanı yakar fakat onu tam söyliyebilmek mesele... O büyük kelâm, iman sahiplerine nur; şeytan tayfasına ateş olur.
Sayfa 85 - Kırk KandilKitabı okuyor
Yaşamak bir manga asker karşımda
Ateş etmeyin diyorum
Bir diyeceğim var
Gözlerimi bağlamayın
Son defa görmek istiyorum insanı
Göğü, güneşi, denizleri
Ve bu son ölümün olsun diyorum
Bir daha öldürmeyin beni.
Ümit Yaşar Oğuzcan
“Yarın, öbür gün, Arap çeteleri ile sarılacaksınız, Peygamberin torunları, Ravza'nın yeşil kubbesine kurşun atacaklar. İstanbul elden gidiyormuş gibi telaşlanarak, size Anadolu'nun bağrından Türk yavruları göndereceğiz.
Siz, Peygamber torunlarının ateş ve açlık çemberi içinde, bir hurma kurusu bulamayıp deriniz iskeletinize yapışmış ölürken, Anadolu çocukları iskorpitten çürüyüp düşen ağızlarının yaraları içinde kavrulmuş çekirge çiğnemeye çalışarak, Fatma'nın, Ebubekir'in, Ömer'in ve Muhammed'in sandukalarını savunacaklar.”
